Artık yoluma hiçbir engel çıkmayacağı duygusuna sahiptim Engel yokmuşçasına yürümem yeterliydi Düşüş işte böyle başlar..
O, beni kazanmak için çırpınırken onu kaybetmek için yaşıyordum. Bu patırtı ikimizi de yoruyordu içten içe. Kavruluyorduk. Kokumuz çıkıyordu. O, bu kaosu anlayamadığı için bitaptı, ben ise bu kaosun yıllanmış sonuçlarıyla örselendiğimden dolayı gergindim. Dövüşüyorduk. Sevişemediğimiz için dövüşüyorduk. Yalnızlığın teknik puanı yüksektir!
Kardan sanki ellerim, korkarlar tenine dokunmaya, Bir dokunsalar bilirler eriyecekler oracıkta daha…
Biz hiç veda etmeyeceğiz birbirimize… Aşk, karanlık bir odada loş ışık gibi sızarken damarlarımıza Ben hoşça kal kelimesini bile sürmeyeceğim ağzıma…
Sen… Ben… Ve biz… Ayın otuz ikisiyiz… Birbirimizin yüreğinde doğum lekesiyiz… Biz, bir telefon rehberinde yalnızca iki isimden ibaretiz…
Karşımdasın işte... Bana bakmasan da oradasın, görüyorum seni. Ah benim sevdasında bencil, yüreğinde sağlam sevdiğim...
Hayır sus ! Gitmeni anlarım ama sus Bahanelerini cüzdanına kaldır Gitmek zorundayım'la başlayan cümlelerini ağzının içine topla Küçükken öğrenememişsin Ağzında yalan varken konuşma !..
Ne kadar sen dolu yanımda, sen’den kalma yaram varsa; Kabuğunu geçtim, acısı bile hala aşık sana… Ve hala ilk gün ki heyecan… Bir insan seni seviyorum derken Başına silah dayanmış gibi tir, tir titrer mi hala?
Sen bir tepeden masal gibi geldiğinde gözlerime, ben kendi masalımı terk edip, gözlerine benzeyen bir deniz seçmiştim kendime. Bana aşkı öğretmişsen yorgun, terli bir tepede; bırak isyanım tam olsun yüreğimin sessizliğindeki kıyamete... bilirim sen kendince bir hayatı onarmaya düşkünsün. Onarmak içinse gidişin; sen önce seni affet. Adına mavi dediğin çoğul eksikliğinde...
bazen seni affedebiliyor muydun, beni ağladığında? Bilirsin; ben ki kabilesiz bir savaşçı. Senden aldığım bütün anlamları sana geri verdim. Bir "içim"; kaldı ben de, bir de aklımın aldanmışlığı. Haklısın sende bensiz sularında elbet denizi aşmış bir okyanus telaşı yaşanacaktı. Bağışla sözlerimi. Bağışla gözlerimi. Dahası yok, fazlası az...
