17 Ağustos 1999; sadece 45 sn süren ve ardında büyük, onulmaz yaralar bırakan depremin yıldönümü.. 17 Ağustos' ta hayatını kaybeden insanlarımızı saygı ve rahmetle anıyoruz...mekanları cennet olsun:''(
Allah bir daha böyle acılar yaşatmasın ülkemize.O depremde kaç ocaklar söndü, kaç aileler kayıp verdi ver yarım kaldı.:''(Çok zor çok... 17 ağustos depreminde hayatını kaybeden herkese allah rahmet eylesin.(amin)
Deprem yaşamak ve bunu atlatabilmek çok zor, 1999'da çok kayıplar verildi, Allah yakınlarına sabır versin, acıları hiç geçmiyor kayıpların, o günleri tekrar görmeyelim, Hayatını kaybedenleri Allah rahmet eylesin
depremse hayatını kaybedenler allahtan rahmet sağ kalanlarada sabır diliyorum. 17 ağustos depreminde avcılarda teyzemin bir katına sahip olduğu 8 katlı bina yerle bir oldu o binadan sadece 3 saat önce ayrıldıklarından depremden sağ çıkmış oldular.diğer bir tanıdığımızın üniversite öğrencisi oğlu gölcüğe gitmek istemiş o tarihte baba izin vermemiş, ya aramızdaki dielogta izin veripte oğlumu yitirseydim ömür boyu vicdan azabı çekerdim diye söylüyor sağ kalanlarda çok acılar yaşadı yanlız ölenler değil ya kayıplarımız allah böyle acılar birdaha yaşatmasın.
depremden bir hafta önce Yalova'da bir yerde tatil yapmaya karar verdik ailecek..gittik eğlendik filan kuzenim huysuzluk yapınca geri döndük.depremden sonra sağlık bakanının ziyaret ettiği yerler arasındaydı.tamamen yıkılmıştı. depreme İstanbul'da yine de yakalandık ama en azından hiçbirimize bir şey olmadı. Ölenlere rahmet diliyorum.Allah bir daha göstermesin bu acıları.
17 Agustos'ta benim sol tarafim uyusur hissiz,sessiz nemrut kisi olur cikarim, ancak yürüyüse cikinca nefes alabilirim, evde kalamam... Deprem isminin sadece okul kitaplarinda okumustum .. O yil izine 2 hafta vardi bende bir heyecan iki sene gidememisim hersey gözüm de tütüyorff: Ailem, komsular,arkadaslar,akrabalar hatta sokaklardaki hayvanlari bile özlemisim o derece yaniff: Bir gece arkadasim yatili bizde kaliyor,cocuklar herkes uyuyor zaten gec yatmisiz(izin hayalleri) telefon caliyor zar zor aciyorum bu da kim diye ( O zamana kadar telefonda hic kötü haber almamisim) telde kiz kardesim bagiriyor "anne anne cikti ablam telefona" diye. Benim aklima dünya kadar soru üsüsüyor aninda "annem ordaysa o zaman babama bir sey oldu" annem "Kizim biz iyiyiz sakin telas etme hepimiz sagiz diyor" Ben yine salak salak "ne diyon anne" diye geveliyorum. Annem "kizim burda kiyamet koptu, tozdan bir sey görülmüyor her yer yikildi, Deprem oldu insanlar bagiriyor bizim onlari kurtarmamiz lazim" diyor.. O zaman benim karadenizin köseli jetonu düsüyor yere yigilirken esim yetisiyor (Megerse ben avazim ciktigi kadar bagiriyormusum o arada) gece saat 3.30 Sabaha kadar televizyonun karsisindan ayrilamamistim o gece:'( Megerse babam enkazda bana söylemiyorlar, bana babam cikarilinca diger gün haberi veriyorlar.. Acilar unutulurmu asla Ölenleri unutmak imkansiz:'( Arkadaslarim, tanidigim mahalle sakinleri akrabalar acilar her daim taze:''( Türkiye'ye o yaz gitmek istedigimde Annem" sakin gelme buralarda cocuklar mikrop kapar ölüler ortada her taraf ölü dolu" O laf kafama cakildi kaldi:'( Depremden sonra Memlekete gittigimde evimizi bulamamistim :'( Cünki sokaklari belirleyen evlerden sadece iki tanesi kalmisti:''( O zaman anlamistim evler olmazsa sokaklarda olmazmis... Allah böyle afetleri düsmanima bile yasatmasin(AMINN) Agustos ayini geceli cok oldu ama ben ancak yazabildim kusura bakmayinff: editt:ne kadar uzun olmus bu yazi :füü:
Bu cümle,dokundu nedense...Gidenler,kalanlardan bir parçayı da beraberinde götürdüler,kimisi geçmişten bir anıya anı ekledi,kimisi gelecek günlere hayaller..O acı günleri tekrardan yaşamamak duasıyla,depremin 14. yıl dönümünde,ölenlere Allah'tan rahmet diliyorum..
Allah o gün acı yaşayanlar için sabır ihsan etsin deprem i yaşamak kolay değil böyle büyük olaylarla imtihan edilmek çok zor .....
