Dişi ağrısa bilirdim,başı ağrısa bilirdim... şimdi bir yabancı gibi,hiçbiri olmamış gibi yaşanıp gidiyor günler... ne zor imiş meğer böylesi....
Ayağına taş değmesin deyip tepemizden moloz yağdıran,annemden sonra en değer verdiğim insansın deyip o değeri kendi ayaklarıyla çiğneyen,küçük hesapları ve korkak yürekleriyle, her girdiği kalpte sevgi arayan insanların taşıdığı et parçasıyla,bizim göğsümüzde atan kalp, bir mi yani şimdi ? Mümkün değil olamaz....
Ahahah perihan ya çok tatlısın Hayalkırıklığı ve incinmişlik öyle derin bir şey ki maalesef,insana o hislerle roman bile yazdırır bence...
Bazı şeylerimde abartı var maalesef,zamanla olgunlaşırım belki,tortusuna kadar hissetmektense herkes gibi yüzeyden yaşarım duyguları kimbilir ölümün olduğu dünyada bunlar çok da mühim değil aslında ama yine de can sıkıyorlar işte... "Benlik" davasından kurtulmadıkça nefis atından inmedikçe abartı da olur sıkıntı da olur,mutmain bir kalbe erişmek zorlaşır ..... Zor geçitlerimiz var yaşarken farkında olmadığımız, unuttuğumuz...insan olmak diyoruz galiba bunlara.. Hayatımız ve Ölümümüz uğrunda ömür harcamaya değer bulduklarımız için olsun ki,yormasın hırpalamasın bizi yaşamak dediğimiz keşmekeş...
"Cahildim Dünyanın Rengine Kandım Hayale Aldandım Boşuna Yandım Seni İlelebet Benimsin Sandım Ölürüm Sevdiğim Zehirim Sensin Evvelim Sen Oldun Ahirim Sensin Sözüm Yok Şu Benden Kırıldığına Gidip Başka Dala Sarıldığına Gönülüm İnanmıyor Ayrıldığına Gözyaşım Sen Oldun Kahirim Sensin Evvelim Sen Oldun Ahirim Sensin..." Öleli beş sene olmuş ustanın,Allah mekânını cennet eylesin; sırf şu sözleri yazdıran yüreğinin hürmetine... Senin gibi güzel seven adamların gölgesi bile yok artık bu dünyada...vefa ve sevgi yalnız türkülerde ,şarkı ve şiirlerde yaşıyor şimdi...Allah rahmet eylesin...
