Düşündükçe düşüyorum en karanlık rüyalara Zifiri karanlık oluyor kana bulanıyor her yer Terliyorum terledikçe de üşüyor Dipsiz bir kuyuya düşüyorum Kulaç atıyorum bilinmezliklere Kulaç attıkça yerimde sayıyor VE Yorulan sadece bedenim oluveriyor Kan kırmızı bir elma oluveriyor Günahla doğuşumuzun meyvesi Günah çekici ve zevk verici oluyor Yutuyor günahkar annemizi Havva ile günah bir oluyor Ve biz bir günahın eseri Yaratıveriyoruz meleğimizi Ama kanadı olmayanı Ağaçlar dikiyor kan kırmızı elmalar için Yansıyor cehennem ışığıyla Gözün gözlemleyebildiği tek yer oluveriyor Düşündükçe düşüyorum yutuveriyorum Kan kusuyorum Her yer günaha bürünüyor Ve ben bir günah oluveriyorum
