Her seçim bir kaybediştir. Her tercih bir vazgeçiştir çünkü... Sabah ise gitmekle yatakta nefis bir miskinlik fırsatından vazgeçmiş olursunuz. Kalkar kalkmaz hayat bin bir seçeneği dayar burnunuzun ucuna... 'Ne giysem' telaşından öğle yemeğinde 'Ne alırdınız? ' diye başucunuzda biten garsona 'hangi kanaldaki filmi izlesem' kararsızlığından 'bize oy verin' diye bağrışan partilere kadar her şey herkes her an sizi ısrarla bir tercihe zorlar. Yastığınıza teslim olmuşsanız belki dışarıda ışıl ışıl bir günden vazgeçmiş olursunuz. Bahar esintileri taşıyan bir elbise belki o gün yaşamınızı ışıldatabilecekken ağırbaşlı bir sadeliğe karar vermekle muhtemel bir tanışıklığı tepersiniz. Belki yemediğiniz musakka ısmarladığınız İzmir köfteden daha lezzetlidir. Ya da öbür kanaldaki film o anki ruh halinize daha uygundur. Ama yasam vazgeçtiğiniz şeye ilişkin ipucu vermez. Geri dönüp o günü gökkuşağı desenli bir elbiseyle yeniden yasama şansınız yoktur. Bu seçim oyununda vazgeçtiğiniz şey seçtiğinizden daha değerliyse pişmanlık kaçınılmazdır. Ama neyin değerli olduğunun kararı da yine size aittir. Ve vazgeçtiğiniz şey bazen bir saray bazen şöhret sahnesinin parıltılı neonları da olsa çoğu zaman gözünüz hiç arkada kalmaz. Çünkü duvarlarına sevdiğinizin kokusu sinmiş bir ev ya da sevdiğiniz kadınla paylaşamadığınız bir saray sizin borsada kolay feda edilebilir değerlerdendir. Hayata bir başka gözle bakmayı öğrendiyseniz bu seçimde kazandıklarını sananlara yalnızca acıyarak gülümsersiniz. Her şeyin sıradanlaştığı bir dünyada bazen kaybetmek en doğru seçimdir. Ve o dünyada en yerinde tercih; vazgeçiştir.
her seçim bir göze alıştır. seçerken kaybedeceklerimizi değil kazanacaklarımızı düşünmek daha hayırlıdır.
