İtiraflar :)

Îtîraf edeyim.
Hayatımda ilk defa buraya üye olduğum için çok şey bilmiyordum, gerçi halada biliyor sayılmam ya neyse.
Kenardan köşeden kendi kendime forumda oynuyorum, kimi de kitap yüklüyorum.

Ama bir gün bir şey dikkatimi çekti. Allah allah bu da ne?.

Ben bildiriminiz var deyince çok telaş yapmıştım. Helede kırmızı renk olunca
Elim, ayağım titredi. Soluğumu tuttum. Endişe ile bastım... Arkadaş olma teklifiymiş,
Ohhh çok rahatladım, çok sevindim.

Bir an kendimi hiç
işlememiş olduğum bir sucu sanki yapmışım gibi hissetmiştim.

 

ff: ff: üzüldüm tabi...yalan söyliyemem...
Boğazım düğümlendi..üzüldüm ey dost.

 

hayatım da öyle şebelek biriyle tanışmadıydım, çok fazla güldüm

 

şebelek insanları tanımamak gerekirmiş bu 1. itiraf :füü:

bir de sinir oluyorum ona buda 2. itiraf.

 

Bir iki gündür bi tartışmanın içine dahil oldum,farklılıklar olabilir ama seviye her zaman önemli.Bu bakımdan Küflüdeki arkadaşlarıma içimden teşekkür ettim.En küçüğümüzden en büyüğümüze kadar içimizde birbirimize karşı saygı taşıyoruz,hassasiyetlerimizi dikkate almaya çalışıyoruz.Her yer farklı,ama Küflü gerçekten başka,burada takılmamın sebeplerinden en büyüğü sizlersiniz.İtiraf etmek istedim ki ayrı olsak da,hepinize alıştım ve hepinizi seviyorum.

 

İtiraf ediyorum. Şimdiki yaşım ve hayatımdan, işimden ne kadar memnun, mutlu olsam da daha genç olduğum zamanları özlüyorum. Sorumsuzca yaşamak, arkanda yaptıklarını toparlayacak bir ailenin olması güzeldi. Çocukken ve gençken büyümeyi, orta yaşlarda da çocuk ya da genç olmayı istemek tam bir kısır döngü