Bak, gene yaptım işte. Her on yılda bir Nasılsa buluyorum bir yolunu – Bir çeşit yürüyen mucize, derim Bir Nazi abajuru kadar parlak, Sağ ayağım Bir kağıt baskısı, Yüzüm, şekilsiz, ince Yahudiden bir çarşaf. Sıyır örtüyü Ey benim düşmanım. Nasıl, ürkütüyor muyum? – Bumum, göz oyuklarım, eksik dişlerimle? Bu kokan soluk Bir günde gider. Çok geçmez, çok geçmez Mezar kovuğumun yediği etim Yerini bulur üstümde Ve ben gülümseyen bir kadın. Daha otuzuncu baharımda. Kedi gibi dokuz canlı. Sylvia Plath
