Arkeoloji Palmyra Antik Kenti

Türkçe adıyla Palmira Antik Kenti, Suriye’nin başkenti olan Şam’ın yaklaşık 200 kilometre uzağında yer alır. Antik kentin bir diğer adı da “Çölün Gelini”dir. Zira Palmyra Antik Kenti, Suriye Çölü’nü aşan ziyaretçiler için son derece önemli bir durak noktası olmuştur.




20. yüzyılın başlarında özellikle Fransız arkeologlar tarafından yapılan kazı çalışmalarından anlaşıldığı üzere, Palmyra Antik Kenti’nin tarihi, milattan önce 19. yüzyıla kadar dayanmaktadır. Bu bilgilerin çoğu Babil Tabletleri’nden edinilmekle birlikte, kentin ilk adının Tedmur olduğu da öğrenilmiştir.
Palmyra Antik Kenti, uzun yıllar Roma İmparatorluğu altında kalmış, bir süre sonra da Osmanlı İmparatorluğu’na tâbi olmuştur. Kent, ayakta kaldığı her dönemde önemini korumayı başarmış, coğrafî konumu ve kervanların uğrak yeri olması dolayısıyla çekiciliğini kaybetmemiştir.
Kentin genel mimarî yapısı, Yunan, Roma ve İran özelliklerini yansıtmaktadır. Bu açıdan hem batıya hem de doğuya hitap edebilmektedir.

Palmyra Antik Kenti çok geniş bir alana yayılmasıyla birlikte, ciddi oranda ayakta kalabilmiştir. Devasa sütunlar ve heykelleriyle ziyaretçilerini büyülememesi olanaksızdır. Kentte bulunan birçok heykel ve taşların üzerinden bulunan tabletler, kentin tarihini ve sosyal hayatını günümüze yansıtmaktadır.
Palmyra Antik Kenti’nde bulunan ve bir anlamda bölgenin simgesi olan Baal Tapınağı, neredeyse hiç bozulmamıştır. Daha önce de belirttiğimiz gibi, şehrin büyük oranda ayakta kalmasını sağlayan durum ise, kervanların sık sık ziyaret ettiği Palmyra Antik Kenti’nde zenginlikle birlikte kaliteli yapıların ön planda tutulmasıdır.

Fırat Nehri ve Şam’a olan uzaklığına rağmen, bir vaha üzerinde bulunan Palmyra Antik Kenti’ni ziyaret etmemek, bölgeye gidip de uğramadan geçenler için büyük bir kayıp olacaktır.

Alıntı