Yaşamak o senin saçlarını Akşamlardan akşamlara alıp götüren sudur Yaşamak bir çocuğun oyuncaksız uykusudur Söndürerek umutların derin ışıklarını Ve düşünceler gömerek karanlığın ortasına Yoksul sesler örneği duvarlara çarparak Kendini çorak toprakta ölümlere adayarak Yaşamak sürüklemektir düşlerin tortusunu İki gözüm sancılarda iki çıban başıdır Ellerim çok uzağında kenetlenmiş bir kavga Aramıza hiç azalmaz yokluklar düğüm atmış Bir granit hıncıyla kapatılmış kapılar Yaşamak o senin saçlarını Korku salan rüzgarlardan alıp götüren sudur Saçlarını meltemlere bırakan bir ilkyaz uykusudur Taşıyarak varolmanın bütün savaşlarını Ve dumanlar barınmayan kıyılara vararak Bir gün kurtulmak adına sandallar çoğaltarak Yaşamak seni boğan günlerin utkusudur Yaşamak güç sokakların saydam uğultusudur Afşar Timuçin -Çöl-
