Biliyorsun.... Hala birine aşık olabilirim. Sana hiç benzemeyen çocuklarım olur… Adının hiç anılmadığı bir hayat kurarım. Hayalimdeki yüzünü eskitir zaman… Biliyorsun. Herkes bir yolunu bulup tamamlanır aslında. Herkes unutur. Annenin cüzdanından çaldığın paralar gibidir bazı şeyler. Belli oluncaya kadar devam edilir... Biliyorsun. Belli oldun! Biliyorsun. Unutabilirim... Zaten ben kimleri unuttum. Onlardan biri olur, hayatımın en kullanılmayan yerine kaldırılır suretin. Tozlanırsın. Üzerin örtülür… Biliyorsun. Seni sevdim! Bir gün kör kalsaydın da severdim... Ellerin olmasaydı mesela. Ellerin olmasaydı, sen bile kendini sevmezdin oysa… Biliyorsun. Kimsenin tek bir seçeneği yok bu hayatta. Hâlâ bana seni unutturacak insanlar tanıyabilirim. Başka bir ses kazınır kulaklarıma. Biliyorsun herkesin kendini kurtaracak bir bahanesi vardır aslında… Oysa; Ölene kadar seni sevebilirdim. Eğer biraz yardım etseydin bana!
