5000. ŞiiriM (.

bir cukurdayım... etraf karanlık...yalnızlığım kalbimde hissediyorum... duygularım... hepsi gitmis yalnız bana acı ve özlem kalmış... etrafımda insanlar bilmedigim bir dilde sacmalıyorlar...onları anlamıyormm.... derken gözlerini görüyorum.. o bakmaya kıyamadıgım yesil gözlerini bunlar bir insanın gözleri olamayacak kadar saf ve güzel...bunlar bir melegin gözleri... benim kücük melegimin..bu gözlerden küçük damlalar akıyor... onları silmeliyim... dayanılmaz bir sızı kaplıyor içimi ve o an farkediyorum görünmez bir gücle oldugum yere baglandıgımı bu sızı gittikçe kemiriyor içimi... gözlerinde gördüğüm o damlaları ellerimde hissediyorum... ben de mi ağlıyorum? Taş kalbim mi eriyor yoksa? ellerimin özgürlüklerine kavustuklarini hissediyorum...simdi kosmalı silmeliyim yaşlarını...gözlerini arıyorum... ama bulamiyorum... derinlerime bakıyorum...YOK YOK YOK!!! Birden tüm insanlar kayboluyor...simdi her yer daha karanlık... düşüyorum sonsuza doğru...yanılmışım asıl acıyı ve yalnızlığı şimdi hissediyorum...üstelik artık sen de yoksun yanımda... olumun kapısını calip eşiğine adımımı atıyorum...

 

Çok güzel...