Sevgilim, güzel yazım, ince randevu verirsen bana: Adam evdir, kadın avlu yaz! Ben sana açılayım, sense sokağa yaz, beni de bir ince vakte ayarla, bir adam adası varsa oraya bırak, ister ıssız bırak, uğurla, dilersen uğra, su gibi yaz: Kadın deniz, adam ada, hem bütün adalar kadınla ıssız hem adam kadının ortasında tenha, bir kuğu bile bir kez olsun kendi etrafında kirlenmeden dönemiyorsa bu dünyada neyi yazacaksın sevgilim, yaz! Ucu kırılmaya doğru açılmaktaysa kalemin, yükselmekteyse şiirin adasındaki sular da! İşte ıssız adalar bir bir kadınlarda boğuldu, en iyisi denizin yuttuğu bir adam oldu Dünya avlumuz olsaydı da evler gibi yüz yüze bakabilseydik orada, yaz ve açıl sevgilim, güneş bir avlu daha kazansın senden, denize de benden bir adam daha Güzel avlumsun benden sokağa açılsan da! HAYDAR ERGÜLEN
