"bir düşünceyle gel pencereme aklımı alır inerim ben de avucunda birşey saklıyor olursun hiç kimsenin gelmediği bir yere gideriz birlikte... işaretli yerlerden tutup kendine doğru çekersin ellerimi ve ben açılırım - dikiş tutmayan bir yara gibi. ünlü bir harf bile olmayı istemem saçlarım dökülürse yerine kuş dikersin tanrı ve devleti herkes gizli sever beni sevdiğini söyleyebilirsin. kafesiyle uçan bir kuştur yüreğim şimdi bir düşünceyle gel pencereme... uyanırız ben üç deyince bir iki..." Muzaffer Serkan Aydın