Bir Gün Aşk Geçilmelidir Ey artık ağzı ve saçları Uzun bir karanlığı ağartan boyna Maviden aşka boyayıp silahları Bilenip bir başkaldırmaya Korkak ve umutsuz yerlilerden Söküp son hızla çadırları Ağaran bir kan, geceden Yepyeni bir çıldırmaya Yangın. Onun alyuvarları. Kanlı bir geçit gibi. İsyan. Mavi gözlerle dolu saçları Ey beni umutsuz eden kan Ey büyük şarkılardan artan Aşkın vazgeçilmez karanlığı Susar ve martıları düşünür Gecenin bir kesiminde insan İçinde beyaz bir kalabalık Ve aşk zaten gürültüdür Benim korkum ve umutsuzluğum Artık ölmüş bir adam gibidir Kendini hiç hatırlamayan Aşkın ve hüznün şiiridir Yüzümle çizdiğim karanlığa Çılgın atlar. Savaşçılarım. Ey benim kaçınılmaz yazgım Bir gün dörtnala ağlamaya Bir gün aşk geçilmelidir Ataol Behramoğlu
