qözLeri körebe ya$arken fütursuz sevqimin, adına kıskandıqım sıfatLar yerLe$tiriyorum.. öncesinde sonrası oLmayan merhabaLarLa sesLeniyorum varLıqına.. varLıqın; kutsanmı$ daq etekLeri arasında yankıLanan bihaber ademLerin uquLtusu... iLkeL erdemLer yerLe$tiriyorum sonra.. ve bir merhaba daha; qün öLdükce büyüyen bir merhaba bu, qün doqdukca yeniLenen bir merhaba... ya$Larım seni tanımanın verdiqi qururLa mutLanıyor.. ısLanıyor qöqsüm özüne ettiqim yeminLerLe.. ezbere öLümLer söküyorum hayatımdan sonra, baqı$LayabiLmek umuduyLa kendimi sana.. anLamdan, ya$amdan, andan uZak ömürLerin icinde.. tekrar aLınarak tüketiLen repLikLer, cOqu zaman da ezberLer vardı.. birbirinden farkLı her qüne, birbirinin aynı seLam veri$Ler, qünaydın deyi$Ler, sabah teLa$Ları, yarım kahvaLtıLar, kacan otobüsLer.. i$e qec kaLı$ teraneLeri, nefes nefese kaLı$Lar.. ya$amın kıyısında durup, en iCinde kaLmaya cabaLayı$Lar.. hep.. bir $eyLere, qerceqe qec kaLı$Lar.. qünün hoyratLıqından kacıp, karanLıqına sıqınıLan qeCeLer, qeCe qiBi ya$anan qünLer vardı.. ve hepsinin orta yerinde ekSik ve dE yarım, ruhundan yOksun, okSijenin ciqerLerinden etkisini unutmu$, fotosenteze meyiLLi bir kadın duruyordu.. hareketsiz.. iki ki$iLik dü$Leri, ‘biz’ deyi$Leri, sahipLeni$Leri ve sahipLeniLi$Leri, unutmu$ bir kadın.. yüZünün asLı odaSındaki aynaSında asıLı kaLmı$, qüLü$ü sırrına karı$mı$.. baZen oLduqu qiBi dOqru, baZense.. dOqrusuna yaLan bir kadın.. bir saBah aCıLdı qözLeri, miSkinLiqi dört bir yanına buLa$mı$ yataqının iCinde.. muZur bir tebessüm yapı$ıp kaLmı$tı dü$Lerinden yüZüne.. bir eZqi yerLe$mi$ti seSine.. dOqruLdu.. kaLkmaya yeLtenmeden.. eLLerine baktı önce, bir dı$ına bir dE avuc icLerine.. parmakLarını birbirine dOkundurdu.. dOkunabiLiyordu.. dOkunduqunu hiSsedebiLiyordu.. parmak iZLeri vardı herkes qiBi.. nefes aLabiLiyordu.. qöqüs kafesinin orta yerinde bir $eyLerin hareketLendiqini fark etdi.. yüZüne deqdi.. suSuzLuktan kurumu$ dudakLarında qezdirdi parmak uCLarını.. ayakLarını saLLadı iki yana.. dizLerini bükdü.. perdesini ardına kadar sıyırıp, camını aCtı.. qüne$ qözLerini kama$tırmı$dı.. ‘uyanma’´nın aSLı kendini ona ya$atmı$dı.. baqda$ kurdu.. dı$arıda qezdirdi qözLerini.. etrafındaki tüm kokuLarı ciqerLerine doLdurdu.. ba$ka bir $ey vardı qünde.. ba$ka bir $eyLer vardı kendinde.. anLam veremediqi.. beLirtiLerini daha önce hic qörmediqi, bir $eyLer oLuyordu.. ve o.. ne oLduqunu haLa biLmiyordu.. yüZü kendindEydi.. qüLü$ü de yüZünde.. adamın qeLi$i, tüm ekSiLeri artıya cevirmi$ti.. fotosentezi soLunuma, hayaLi qerceqe.. ya$ıyordu $imdi kadın.. anLamın dOqu$uydu bu.. ruhunun kendini tamamLaması.. tamamLanan ruhLa, vüCudunun hayat buLması.. ömrünün iLk qünüydü.. kaderinin yaZıLı$ının ba$Lanqıcı.. bir hikaye ba$Lıyordu iki ki$iLik.. cümLeLer kuruLuyordu iki ki$iLik.. qeLecek zaman kipLeri tüketiLiyordu iki ki$iLik.. pek cOk saBah aynı uyandı kadın.. pek cOk qeCe, aynı uyudu.. yüreqinde ye$eren dü$Leri, sırıLsıkLam bedeni.. kuLakLarında, adamın sesiyLe.. iki ki$iLik anLarını biriktirdi kadın.. anLamLar aLdı adamdan.. cümLeLerine yeni keLimeLer.. icten qeLen qüLümsemeLerin, daLqaLanmaLarını kOydu denizLerine.. her bir renqi temize cıkardı adamın dü$Lerinde.. neden sonra bir ayrı kaLı$ın $afak sökümüne küCük, kabukLu bir yaraya takıLı kaLdı kadının qözLeri.. hic bir can yanması bu kadar qüzeL oLamazdı.. ve hic bir yaranın kabuk tutup qecmeye ba$Laması bu kadar canını yakamazdı.. iZi kaLsın ne oLur diye sayıkLıyordu icinden.. hic qecmesin.. hep, orada kaLsın.. iSter kaBuk tutsun defaLarca, iSterse kanasın hic durmadan.. fark etmezdi.. sadece kaLsın iStiyordu, teninin üZerinde.. kırmızıdan pembeye qeLqitLer ya$ayan, qüne$te yansa dahi daima kendini beLLi eden bir dOqum Lekesi qiBi.. bekLemede $imdi kadın.. bir nadasın haSada dönü$ünü bekLemekte.. iLikLerinde adam, koLunda yarasının iziyLe.. ve iki ki$iLik yaLnızLıqının iCinde, adama nOtLar biriktirmekte.. bir Lanetin sOna ermesi iCin, mucizeLer diLemekte.. aqLayacak qözya$ı yOkdu.. hiSsedecek duyqu.. qeLdin.. tamamLandı ruhum.. anLam buLdu duyqu.. hayat, iLikLerimi doLdurdu.. ve $imdi, qidersen.. eksiLeceqim.. yOk oLacak mevsim.. keLimeLerimi yitireceqim.. qidersen, ruhumu kaybedeceqim.. qitme.. kapanmasın mabedimin kapıLarı.. kiLit atıLmasın dü$Lerime.. qitme.. ruhun tamamLanması, hayatın anLam buLmasısın.. beni, öLdürme.. seni özLediqim ama aSLa sahip oLamadıqım parcan icin, söyLediqin bütün yapamamLar.. ve aynı zamanda söyLediqin bütün dönmeyeceqim sözLerin iCin hep bekLeyeceqim.. $imdi.. söyLe bana.. bu sabrıma, a$k deniLebiLir mi.. dip nOt; kapadım qözLerimi.. dOkun.. kanat yaramı.. ok$a örseLenmi$ bedenimi.. dü$ünme hicbir samimiyetsiz tebessümü.. biLme neyin ne kadar aCıtacaqını.. biLme kavu$manın biZe neLere maL oLacaqını.. actım eLLerimi.. tut.. dOkun.. ve sadece, sev.. bana´ithafen.. $iZoFreN'den aLıntı..
