İstanbul - Ankara - Kayseri Adana - Antep - Mardin Bursa - İzmir - Bodrum üç yıldır gider gelirim 302 Mercedesin arka koltuğunda ne yattığım yer belli ne içtiğim su gecem saçları ağarmış bir mavi kuş gündüzüm anıları yitik bir yeşil rüzgar gider gelir üç yıldır içimde dudakları çatlamış bir umut gözleri görmez acılar Aslen Urfalıyım kaç yıl oldu bilmiyorum kim tutar hesabım kim anlar halimden bir kış günü sabah namazından dönerken babam can vermiş duldasında karanlığın sesi kan davası deyi ertesi gün üç - dört kişiyle kaldırılmış cenazesi Ne babam katilinin alnının çatına kan nakışlı hançerini çalacak ağabeyim ne gelinliği hicran bezeli bacım ne sesini işittiğim yıldız yıldız bir kardaşım var kalmışım bir başıma yüreği nasırlı bir anayla Bahtına şivan düşe çocukluk Aslen Urfalıyım kaç yıl oldu bilmiyorum kim yazar defterim kim bilir derdim bir kış günü sırtımda acıya yamalı bir mintan ayağımda rengi aşınmış lastik pabuçlar içimde buz bağlamış bir hüzün ardımda gözü yaşlı bir ana ekmeği taştan çıkarmak uğruna alınterini sevdaya nakışlamak uğruna umudu aydınlığa boğmak uğruna verdum kendimi yollara Ne bir avuç toprak, ne alev alev bir umut gurbetliğimde geleceği sararmış bir ana sılamda yel götürmez sel üfürmez bir yalnızlık bir kış günü indim İstanbul Sirkeci'ye Yurduna şivan düşe umutsuzluk Aslen Urfalıyım kaç yıl oldu bilmiyorum kim okur kitabım kim bulur dermanım bir kış günü turizm seyahat şirketlerinde böyle başladı mavinliğimin öyküsü O gün bu gündür ezberimde artık yalnızlık ezberimde acının kilometre taşları ezberimde umudun küf tutmuş şafağı ezberimde sevdanın rüzgar renkli çığlığı ezberimde kes hızını ağlatma el kızını ezberimde kuzu kurdun yol Fordun bu gece ezberimde Orhan Gencebay, dertler benim olsun
