Pelopenes'te ortaya çıkmış, esas şeklini M.Ö. VI. yy.'da almıştır. Dor tapınakları çoğunlukla Yunanistan'ın Korfu adasında, Güney İtalya ve Sicilya'da yapılmışlardır. Atina'daki Partenon Sicilya'daki Concordia (Konkordiya) ve Anadolu'da ise Assos (Behramkale)'taki Athena Tapmağı bu nizamın en özgün örnekleri arasındadır. Tapınağın alt döşeme tabanına, çoğunlukla üç basamaklı merdivenle çıkı*lır. Dor nizamında sütunların kaidesi yoktur. Bunlar doğrudan döşeme taba*nına oturtulmuştur. Sütun gövdesi tek parça taştan ya da birbiri üzerine bin*dirilmiş bir dizi silindirık taş parçasından meydana getirilmiştir. Bu sütunlar, üzerindeki sade başlıklarla çatıya bağlanmıştır. Dor düzeninin belirgin özel*liğini meydana çıkaran da, bu sütun ve başlıklardır. Yunan mimarîsinde sütun gövdeleri, çoğunlukla yukarıdan aşağıya keskin yivlerle işlidir. Sütunlar belli bir oran içinde en alttan üste doğru gittikçe incelirler. Çatıyı meydana getiren kısımlar kademeli olarak düzenlenmiştir. Sütun başlıkları birbirine baştaban (arşıtrav) dediğimiz düz taş bloklarla bağlan*mıştır. Bunun üzerinde aralıklı olarak sıralanmış, üç düşey yivden meydana gelen ve triglif denilen bir friz uzanmaktadır. Frizin üzerinde uzanan korniş, yapının saçak görevini yüklenmiştir. Kornişin desteklediği çatı, tapınağın iki cephesinde üçgen birer alınlık meydana getirecek şekilde meyilli olarak yapılmıştır. Alınlıklar çoğu kere kabartmalarla doldurulduğu gibi, tepe ve köşelerine heykeller de kondurulmuştur Alıntı
