Yunan mitolojisinin en ilginç tanrılarından biridir. Kaynağının pek eski olduğu bilinmektedir. Doğumu üstüne çeşitli anlatımlar vardır. En doğrusu, onu iki kişilik içinde ele almaktır: Bu kişiliklerden birincisi, evreni meydana getiren sevgidir. Bu kişiliğinde, Eros, Hesiodosun anlatımında olduğu gibi, evrensel oluşmayla birlikte ve kendi kendine bir doğumla meydana çıkar. Hesiodosa göre ilkin Khaos (boşluk) varmış. Ondan toprak ana Gaiayla Eros oluşmuş. Erosun ikinci kişiliği sevgi tutkusudur ve bu kişiliğinde kimi anlatımlarda Aresle Aphroditein oğlu, kimi anlatımlarda Hermesle Aphroditein ve kimi anlatımlarda da Hermesle Khtonlu Artemisin oğlu olarak gösterilir. Başka anlatımlarda da annesi Eileithyia ya da İris olarak gösterilmektedir. Antikçağ Yunanlılarının Orfik dinine göre de evren yumurtası ikiye bölününce içinden Eros çıkmıştır. Platonun bir yapıtında da onun bolluk-tanrı Porosla yoksulluk-tanrıça Penianın oğlu olduğu söylenir. Romalılar onu Latinleştirmişler ve Amor adını vermişlerdir. İkinci kişiliğinde kanatlı ve güzel bir erkek çocuğu olarak tasarlanmıştır. Başı güllerden örülmüş bir çelenkle süslüdür; ok ve yay taşır, attığı okların saplandığı kişi çılgınca bir aşka tutulur. Oklarının etkisinden tanrılar tanrısı Zeus bile kendini kurtaramaz. İkinci kişiliği, iyice gelişmesi için dünyaya getirilen kardeşi karşıt-sevgi Anterosla birlikte oluşmuştur (Kimi anlatımlarda Anterosun annesi başka bir Aphrodite, Dionenin kızı Aphroditetir). Erosun pek çok serüvenleri içinde en ünlüsü Psykheyle olan serüvenidir. Erosun yanından hiç ayırmadığı ve birlikte gezip dolaştığı sevgi yardımcıları da vardır. Bunların en ünlüleri Himeros, Pathos, Peitho ve Hermaphroditostur. Orhan Hançerlioğlu