erva xp - Melek (Ben Yazdım)

merhaba küflü.com sakinleri
bu bölüm yeni yazdığım Melek isimli öykünün sadece baş kısmı
eğer begenilirse ve ilgi görürse devamını da bölüm bölüm yayınlayacagım
umarım begenirsiniz
Aynadaki yüzüme baktım . Gördüğüm kabus ve öğle yemeğinde olanlar yüzünden şişmişti. Yüzümün bu halinin ,gördüğüm kabus yüzünden değil de öğle yemeğinde olanlar yüzünden bu hale geldiğini kendime itiraf etmek zorundayım . Yüzümün sabaha düzeleceğini umup odama döndüm . Olanları düşündüm.Yaptığımdan pişman mıydım ? Asla pişman değildim , hatta yaptığım hiçbir şey bana bu kadar rahatlama hissi vermemişti . Tepsiyi onun kafasına geçirdiğimde yüzünün aldığı ifade hala aklımda . Şaşırmış! Hatta şok olmuş… Olayın başını hatırladım bir anda: yemeğimi almış her zaman tek başıma oturduğum masaya doğru yürüyordum Mia sırf beni rahatsız etmek için omzuma çarpmıştı. Asıl özür dilemesi gereken oydu ama huyunu bildiğim için daha doğrusu onun bir kaltak olduğunu bildiğim için sessizce yürümeye devam etmiştim ama o bunu az bulduğu için olsa gerek kafama yemeğini boşaltmıştı.Bende yemeğimi kafasından aşağı boşaltınca kendimi disiplin kurulunun karşısında bulmuştum. Tabii ki o bu işten yırmıştı : derhal annesini aramış ve durumu bildirmişti ,annesi müdürü tanıyordu bu yüzden o suçsuz bulunmuştu ben ise bu hafta sonu yapılacak geziye gidemeycektim. İçimden bir ses bağırıp çağırmamı ve itiraz etmemi söylüyordu .Ama ne zaman o sese güvensem iki katı cezaya çarptırılmıştım. Bu yüzden sessizce cezamı kabullendim. Ve odama çıktım . öğleden sonraki derslere de girmedim .
bir de okuduktan sonra yorum yazarsanız memenum olurum

 

Çkk gsll olmşş cnmm :gül:

 

cok tesekkurler canım bi deftere yazıyodum onu bulamadım bastan yazmaya basladım o yüzden biraz yavas gelio ama cok gusel seyler olucak

 

ii baree bekliommm

 

Devamını bekliyoruz güzel bişeye benzio.Akıcı ve duru bi dilin var. =)

 

tesekkürler canım

 

devamını yaz cnm beğendm

 

evet işte burasıda devamı
"Uykum yoktu, saate baktım on ikiyi on geçiyor … En iyisi kitap okumaktı.İnternetten sipariş ettiğim kitaplar gelmişti . Ağır koliyi yatağımın kenarına getirdim, kalemle bandı deldim. Kolinin içinde sipariş ettiğim kitaplardan başka bir şey daha vardı. Bir zarf… Acaba yanlış koliyi mi getirmişler diye baktım . Hayır benim adım tam olarak yazıyordu:ROZA ANGEL QUEEN . Hatta zarfın üzerinde de benim adım yazıyordu . Kim bana bir şey yollardı ki … Ailem yıllar önce ölmüştü(kim olduklarını bile hatırlamıyorum), hiç arkadaşım veya akrabam yoktu .
Zarfın üzerinde adım yazdığı için zarfı açabilirdim.Ya bir eşek şakasıysa… Hayır koli açılmamıştı, hem bir zarfın içinde nasıl bir eşek şakası olabilirdi ki. Zarf birden elimden kaydı tam eğilip alacakken sırtıma bir ağrı saplandı, yaklaşık bir aydır sırtım ağrıyordu: geçeceğini ummuştum .Okul revirine gitsem bir ağrı kesici verip odama yollarlardı.Ayrıca ağrı kesici de almıştım ama hiçbir işe yaramamıştı.En iyisi dinlenmekti.Yavaş hareketlerle zarfı yerden aldım ,yatağıma uzandım ve zarfı açtım içinde uzun bir mektup ve bir not vardı ve tabii ki broşürler :mektupta St.Peterburg daki bir okuldan lise için davet aldığım yazılıydı.Lise için! Ama ben daha 8. Sınıfa yeni başlamıştım . Alışma dönemi için bir dönem erken çağırdıkları yazıyordu . Eğer istemezsem eski okuluma dönebileceğim söyleniyordu . Nasıl olabilirdi ki ? Derslerim fena değildir ama özel davet almak içinse vasatımdır(). Bir an bu lanet yerden ayrıldığımı son derece lüks bir yere gittiğimi düşündüm.Broşürlerde gösterilen okula baktım :Viktorya döneminin taş yapıları, lüks odalar , spor salonları vs. .Okul gerçekten böyle ise asla bu teklife hayır diyemezdim… Ama orada karşıma Mia dan daha beter biri çıkarsa, bu kesinlikle berbat olurdu. Ayrıca ben Rusça bilmiyordum ki.(Her ne kadar ilk ismim Roza olsa da Rusça bilmiyordum. Herhalde annem veya babam Rus tu) Mektubun devamında alışma süresinde Rusça öğreneceğim yazılıydı.Sonra nota baktım ,tekliflerini ayrıntılı görüşmek istersem bir numarayı aramam gerekiyormuş. Yüz yüze görüşmede ayarlayabilirlermiş. Onlar ayarlasa bile ben bu lanet okuldan bir ay boyunca dışarı çıkamayacaktım. Çıksam bile yanımda bir sürü ergen ve öğretmenler olacaktı… Üff gitmeyi çok istiyordum .Öğlen olunca aramaya karar verdim. Ama uykum yoktu saat gecenin biriydi .Koliyi açma amacımı hatırladım. Kitap okumak için açmıştım .
Kitapları kutudan çıkardım ve kitaplığa dizmeye başladım.Acaba mektup koliye nasıl girmişti.Arayınca bunu da sormalıydım.Kitaplar düzünce VA 5 Ruh Bağını aldım ve yatağa uzandım .Ve her zaman olduğu gibi kitaptaki olaylar sayesinde yeni okulu da Mia yı da unuttum.
İnanamıyorum Dimitri dönmüştü , ama Rose onu sevmediğini söylemişti .Bu olanların şokunu atlatamamıştım ki kapı çaldı .Kahretsin gece lavaboya gittiğimde ertesi gün okula gitmeme kararı almıştım . Tabii bunun için hasta taklidi yapmam gerekiyordu ve ben bunu unutmuştum.Kitabı yastığım altına koydum ,mektubu kolinin içine koydum ve kapağını kapattım. Sonra biraz saçlarımı dağıttım .Aslında buna gerek yoktu yeterince dağınıktı.
Ve kapıyı açtım . Karşımda yurt müdiresi duruyordu.Ve yaşından beklenemeyecek bir çeviklikle beni sorguya aldı. Bende hasta taklidi yaptım ,başta pek inanmadı ama yalancı bir öksürük krizine girince hasta olduğumu kabullendi . Revire uğramamı ve bir şeyler yememi söyledi sonra da gitti.
En ucuz kurtuluşum olduğu söylenemezdi . Yine de kurtulmuştum: geçen sonbahar olanları hatırladım yalan söylediğim anlaşılmıştı ve oda hapsine maruz kalmıştım hem de iki ay!
Biraz daha bekledim sonra üstümü giydim .Herkes derse gittikten sonra yemekhaneye indim, kalan tostlardan bir tane aldım .Sonra da kütüphaneye gittim .Şansımı zorladığımın farkındaydım. Yakalanırsam berbat bir ceza alırdım kesin, ama umurumda değildi. Okulla ilgili bir iki şeye bakmak istiyordum.Kütüphane görevlisine bunu söylediğimde aldığım yanıt tam bir fiyaskoydu! İnternet kesikti ve iki haftadan önce arızanın giderilmesi imkansız gözüküyordu.İşte benim şansım!
Odama dönünce gerçekten uyumam gerektiğini anladım ve saati kurmadan uyudum . Kapı çalınıyordu ya da kırılmaya çalışılıyordu . Saate baktım ikinci ders şimdi bitmiş olmalıydı . Acaba müdire beni görmüş müydü?Ama görmüş olsaydı hemen cezamı verirdi .
Kapının kırılmasına ramak kala kapıyı açtım ama karşımda duran kişi, değil uyandıktan sonra hiçbir zaman görmek istemeyeceğim bir kişiydi:MİA ve sırıtıyordu.Hastalık hikayesini duymuştu ve sorgulamaya gelmişti . Kapıyı yüzüne kapatırdım aslında, ama kapı yurdun malıydı ve kaltak Mia kapıyı kırarsa bu okuldan ebediyen çıkamazdım. O yüzden konuşmasını bekledim ama o içeri girdi .Etraftaki eşyaları tekmelemeye başladı.
- Çöplükte yaşamak hoşuna gidiyor sanırım zaten senden ne beklenirdi ki. Dedi ve kitap kolisine bir tekme attı ve devam etti Kitaba paran yetiyor mu senin fare?(bu lakaptan nefret ediyorum)
- Bunun seni ilgilendirdiğini zannetmiyorum
- Ha ha çok komiksin fare… konuşması koridordan gelen topuk sesleriyle bölündü . Gelen müdireydi . Odamın kapısını açık görünce içeri girdi ve ikimize bakmaya başladı .Ben daha bir şey diyemeden Mia atağa geçti:
- Merhaba efendim , arkadaşıma geçmiş olsun demeye gelmiştim.
- Zil çalmak üzere Mia , dedi müdire ve bana bir bakış attıktan sonra odadan çıktı.Mia sinsi sinsi gülümsedi ve onun arkasından yürüyüp gitti."

 

pislik mia !! :/

 

çk dsll olmşşş

 

mianın pislik lduğuna katılıyorumXD iste deeamı!;
Onlar gidince önce etrafı topladım(Mia söylediklerinde haklıydı; oda çöplüğe dönmüştü)Sonra temizlik yapmaya karar verdim. Ayda bir odamı kendim temizlerdim çünkü okul görevlileri bu işi beceremiyorlardı. Epey bir uğraştıktan sonra işim bitti. Odada ki çöpleri de topladım tam kapıya doğru götürürken saate gözüm takıldı :12.30!teklifin geldiği okulu aramayı unutmamak için saati kurmuştum. İyi ki saati kurmayı akıl edebilmiştim yoksa okulu aramayı unutacaktım. Yavaşça koliyi yere bıraktım okulla ilgili belgeleri masama koyduktan sonra koliyi kapının önüne bıraktım. Kapıyı kilitledim(bir Mia vakası daha istemiyordum)Cep telefonumu çekmeceden çıkardım . (ben bir ara ucuz bir telefon almıştım çünkü okulun telefonlarıyla arama yapmak kesinlikle yasaktı. Bu yüzden çoğu kişinin telefonu vardı.)
Notta yazan numarayı aradım , konuşan kişi bir kadındı(İngilizce konuşuyordu ).
-Merhaba ; Ben Roza Angel Queen. Okulunuzdan davet almıştım lise için??
-Ahh , hatırladım canım! Bende okul müdüresi Kirova. Ne için aramıştın tatlım?
-Kayıt için bilgi almak istiyordum. Bir de şey…
-Evet tatlım??
-Oryantasyon dönemi demişsiniz? İstersem 8. Sınıfı da orada okuyabilir miyim?(buradan bir an önce kurtulmak istiyordum)
-Tabii ki erken gelmen daha iyi olur. İstiyorsan seninle yüz yüze bir görüşme ayarlayabiliriz?
-Tabii ki de çok isterim ama benim bu ay dışarı çıkmam imkansız.
-Yatılı okuyorsun değil mi? Okuluna bir hafta içinde gelebilirim.
-Okul yöneticilerinin izin vereceğini sanmıyorum
-Ah o hiç problem değil canım! İyi bir ikna yeteneğim vardır. Bir hafta sonra görüşürüz Angel cığım , şimdi sormak ya da söylemek istediğin bir şey var mı?
-Hayır efendim ,teşekkürler
-Peki tatlım bir hafta sonra görüşürüz!
-Görüşürüz.
İnanamıyorum! Bir hafta kadar sonra bu lanet yerden kurtuluyordum! Telefonu yerine sakladıktan sonra yatağıma uzanıp VA daki olaylara daldım…
BİR HAFTA SONRA…
Uff alarm çalıyordu.Eğer şimdi kalkmazsam derseler yetişemezdim. Mecburen kalktım. Çalar saati kapatınca bir şey fark ettim : bu gün Sibirya daki okuldan görevliler gelecekti.
Bir hafta boyunca bunu düşünmüştüm. Bayan Kirova eğer kabul edersem onlarla beraber gidebileceğimi söylemişti. Sadece bu cümleyle bir haftayı sorunsuz geçirebilmiştim. Kimseyi duymamış , bana yaptıklarını görmezden gelebilmiştim. Ve beklediğim gün sonunda gelmişti.
Önce herkes yavaş yavaş kalkmaya başlayacağı için duşa koştum. Ben gittiğimde sadece bir iki kişi vardı. Hemen duşuma aldım ve çıktım. İyi ki erken gelmiştim yoksa yarım saat sıra bekleyeceğimi fark ettim. Odama girdim, saçlarımı kurutup üstümü giydim. Okul çantamı hazırladım. Tam merdivenlerdeyken telefonuma bakmak için geri döndüm. Titreyen parmaklarla telefonu açtım. Ohh.
Hiç mesaj arama ya da onların gelmeyeceklerini belirten bir şey yoktu.(Nedense gelmeyeceklerini düşünüyordum) telefonla biraz daha uğraştıktan sonra yemeğe gitmem gerektiğine karar verdim. Telefonu kapatıp çantamın gizli gözüne koydum. Ve yakalanmamayı umdum çünkü daha önce hiç okulda(telefon kapalıda olsa) cep telefonumla gezmemiştim. Ama bu özel bir durumdu.
Kahvaltıda pek bir şey yiyemedim. İlk derse daha zaman da vardı en iyisi bahçede biraz yürümekti. Sonbahara girmemize rağmen hava sıcaktı. Ve okulun formaları son derece kalındı ; yatılı okulun berbat bir tarafı da forma giymenin zorunlu olmasıydı. Aslında bizim okulun formaları ayrı bir iğrençlikti. Baştan aşağı gri giyinmek zorundaydık. Sibirya daki okulun formaları çok dikkatimi çekmişti; çünkü buz mavisi, beyaz ve altın sarısı renklerindeydi. Ve kışları mont değil pelerin giyiyorlardı. Benim uzun boyuma çok yakışacağını bildiğim pelerinler…
Okuldaki kızların dışlamalarına rağmen çirkin biri değildim (eğer çirkin olsaydım benimle böyle uğraşmazlardı) 8. Sınıfta olmama rağmen 1.65 lik bir boyum vardı ve daha da uzadığımı hissediyordum. Uzun koyu kahverengi saçlarım ve kahverengi gözlerim vardı (bu yüzden bu renkli gözlü insanların arasında acayip dikkat çekiciydim). şimdilerde çok moda olan bir deri bir kemik kızlardan kesinlikle değildim(VA daki Rose a benziyorum yani).Ben bunları düşünürken birden gözüme bir şey takıldı okul müdüriyetinin orda uzun boylu 35 yaşlarında simsiyah saçları olan bir kadın bizim okulun müdürüyle konuşuyordu ve yanında ; benden biraz uzun olan, beline kadar gelen kıpkızıl saçlı bir kızla duruyordu. Benim hafif esmer tenim bu okuldaki epesmer kızların yanında süt beyazı gibi kalırdı. Ama bu kız bembeyazdı. Ve kesinlikle buralara ait değildi.
Kim olduklarını merak ederek yanlarına doğru yürümeye başlayınca zil çaldı. Kahretsin! Ders başlayacaktı, geç kalırsam yine bir yalan söylemek zorunda kalacaktım. Bunu yapmak istemiyordum.
Koşarak sınıfa gittim. Evet! Hoca daha girmemişti. Hemen yerime geçip kitapları çıkardım. Birkaç dakika sonra hoca sınıfa girdi. Ve ders başladı. Tam saçma sapan sorunun yanıtını bulmuşken aklıma bir şey geldi kızıl saçlı kızla o kadın Sibirya daki okuldan mı gelmişti? Ama bana yanlarında bir öğrenciyle geleceklerini söylememişlerdi. Ben düşünürken müdür beni çağırdı! Hem sıkıcı dersten hem de o saçma sapan soruyla uğraşmaktan kurtulmuştum
Eşyalarımı çantama tıkıştırdım ve koşarak müdürün odasına gittim. Evet! Benim için gelmişlerdi. Ama o kız neden yanlarındaydı pek anlayamadım.Siyah saçlı kadın:
-Merhaba Angel. Senle telefonda konuşmuştuk?
-Evet bayan kirova bende sizi bekliyordum.(ahh eğer burada kalırsam ağır bir disiplin cezası alıcaktım)
-Tatlım okulla ilgili bilgi almak istediğini söylemiştin. Bende bu bilgili en doğru verebilecek kişiyle geldim.(kızıl saçlı kıza baktım yemyeşil gözleri vardı ve bana gülümsüyordu)Bu Alice William anasınıfından beri bizim okulumuzda…
-Benim biraz işlerim var siz keyfinize bakın dedi okul müdürü ve gitti(ohhh onun yanında asla rahat konuşamazdım)
-Evet Angel cığım neleri sormak istiyorsun?
-…
-Ahh bilmiyorum gelmeyi çok istiyorum ama okul ücretleri ne olacak ?
-Güzel ve yerinde bir soru Angel okulumuz öğrencilerin ailevi durumlarını göz önüne alarak bazı kişilere burs verir.Senin ailenin de durumunu biliyorum ,ve çok üzgünüm Angel, okul senden ücret almayacak ve sana bir miktar maaş bağlanacak…
-Hmm peki geleceğim...

 

sprr olmşş tbrklrr

 

wallahi çok güzel..çok beğendim
devamını sabırsızlıkla bekliyorum:bye:

 

tesekkyrler canikom

cok tesekkurler vall anca yarın aksam yeni bolum yayınlaya bilirim :$

 

Bisi sorcmm cnmm:$
şmdii burdaa roza dhamprrmii insanmıı ??
ha bide dimitri olckmııı:$:$
iki soru oldu ama nese

 

burda vamp lar yok melekler var ama dimkaya cok benzeyen bi karakter olcak canım

 

eed gelioo;
- Hmm peki geleceğim.
- Eğer istersen bizimle gel hem senin için daha iyi olur.
- Eşyalarım ??
- Alice yardım eder. Değil mi Alice?
- Tabii ki de… uçağa ne zaman bineceğiz?dedi Alice
- Saat 6 gibi buradan ayrılmamız lazım ki ancak yetişebilelim.
Ben ve Alice müdüriyetten çıkıp yurda doğru yürümeye başladık. Saat 12 gibiydi. İkimizde acıkmadığımız için önce eşyalarımı toplamaya karar verdik. Odama gidip eşyalarımı toplamaya başladık. Eşyaları topladığımızda saat 1 civarıydı. Çok eşyam olmadığı için fazla vaktimizi almamıştı.
Alice in benden bir yaş büyük olduğunu ancak okula bir sene geç başladığı için aynı sınıfta olacağımızı duyunca şaşırdım nedeni ise son derece ilginçti: 6 yaşındayken yaşıtlarına göre daha kısaymış ve bu yüzden gitmek istememiş.
- Gerçekten boyun kısamıydı?
- Evet hem de ne kısa! Arkadaşlarım benle dalga geçerdi. Bende gitmek istememiştim. Ailem bir şey demedi. Angel ?
- Evet?
- Aileni hatırlıyor musun?
- … hayır…
- Özür dilerim sadece merak ettim eğer seni rahatsız ettiysem bir daha sormam…
- Hayır beni rahatsız etmedin. Ben sadece… kim olduklarını bilmek isterdim…
- …
- Ahh …
- N’oldu?
- Sırtım… bu aralar biraz ağrıyor.
- Tam olarak neresi?
- Omurgam… Neden??
- Ahh boyun uzadığı içindir geçenlerde benim sırtım da ağrıyordu… ağrı kesici ister misin?
- Bir işe yaramıyorlar denedim…
- Hımm … neyse yemekte Bayan kirova ya sorarız. Başka bir şey kaldı mı?
- Hayır?
- Çok acıktım
- Bende ama önce bu okul formasından kurtulmak istiyorum.
- Tamam ben kapıda seni bekliyorum.
Önce lanet formadan kurtuldum ve giymeyi en çok sevdiğim kıyafetlerimi giydim. Beyaz uzun kollu t-shirt ,dar kot ,gri uzun örgü hırka ve siyah converse. Aslında kısa çizmeleri giymek isterdim ama bunun için hava çok sıcaktı. Uzun altın bir zincir takıp saçlarımı gevşekçe örünce işim bitmişti. Yanıma çanta almayacaktım(tam gereksizlik) yeni telefonumu(simsiyah son model telefonlardan biriydive bu yeni okulumun her öğrenciye verdiği bir şeydi)hırkamın cebine yerleştirdim. Acaba bavulları yanımıza mı alacaktım? Alice e sormaya karar verdim. Ama kapıyı açınca şok oldum.
Alice Miayla konuşuyordu. Herhalde yine beni rezil ediyor diye düşünürken. Mia hışımla arkasını dönüp gitti. Alice e yaklaştım
- Beni nasıl rezil etti? Diye sorunca Alice kahkahalara boğuldu.
- Ne dedi yahu??
- Bu senin bahsettiğin kız mı?
- Evet …
- Bak Mia bizim okulumuza girmek için yıllardır çabalıyordu. Ama okul onu kabul etmedi. Ben tanıyordu. Şimdi burada beni görünce kabul ettiğimizi zannetti. Ve sana bu çöplükte ne işin var, gel seni benim odama götüreyim deyince bende başkası için geldiğimi söyledim. Dikkat et; senin ismini vermedim. Böylece onu bir güzel rezil edebilirsin!
- Bunlar gerçek değil mi? Alice
- Gerçek ee yemek yemeyecek miyiz?
- Bekle eşyaları alayım mı yoksa kalsınlar mı?
- Eşyalar uff unutmuşum onları alda arabaya bırakalım bir daha gelmemiz gerekmesin.
Odaya son bir kez daha baktım ve kapıyı kapattım.
bide kızın adı tam olarak rose deil roza dimkanında ikinci bir ismiolacak büyük ihtimal

 

desene melek varsa ksnn benzickkk dimkayaa :Lv:

 

tabikide(ama adı farklıolcak glb)

 

eed geio
Sonrasında eşyaları yerleştirmek için arabanın yanına gittik. Cipin kapısını kapattık ve yemekhaneye doğru yürümeye başladık.
- Okul zengin galiba…
- Hımm? Ahh evet… Dedi. Tam bu sırada yemekhaneye girmiştik. Sanırım iki nedenden dolayı herkes bize bakıyordu. Alice:
- Neden herkes bize bakıyor?
- Senin kadar beyaz olan kimsenin olmaması, saçların ve benim yanımda gezen hatta benimle konuşan bir insan olması…
- Çok yalnızsın galiba…
- Merak etme ben alıştım. Tam bunu söylediğim sırada Alice koluma girdi ve
- Bozuntuya verme, gülümse … Şimdi de sen bir şeyler anlatıyormuşsun gibi yap… hadi ama Angel lütfen benim için…
- Uff peki. Yahu he anlatıyım ben ya ?
- Iııı hiç hoşlandığın bir çocuk oldumu onu anlat bakalım…
- Uff hayır ayrıca ben hoşlansam bile bu okuldaki karizmamı unutuyorsun sanırım hani şu eksilerde olanı… peki sen hiç birinden hoşlandın mı?
- Hayır canım bende senin gibiyim. Yemeği nereden alıyoruz?
- İleriden. Ne yani sen de mi asosyalsin ?
- Hayır! Ayrıca sen de asosyal değilsin. Asosyallerin şaka anlayışı yoktur… uff balık
- Teorilerin harika(!)… şeker ya da sakızın var mı?
- Ne için? Ayrıca bunlar teori değil gerçek canım…
- Yemekte balık var! Balıktan sonra ağzımın tadı değişmezse mide bulanır…
- İlginç … çantamda sakız olması lazım …
- Okulda seninde arkadaşların var mı?
- Tabii ki de hatta okuldaki en sosyal kızımdır. Bu yüzden benim gelmemi istediler ya… okuldaki büyük küçük herkesi tanırım. Hatta bir dedikodu sitemiz bile var.
- Nasıl yani?
- GG gibi ama okul haberleri falan var; yazılı notları, gezi rehberleri, e book lar … sohbet kısımları falan bir sürü ıvır zıvır var işte…
- Hımm ben balık almayacağım sen Alice?
- Bende almayacağım… salatalarımızı alıp nerede oturacağımıza bakınırken Alice
- Dışarıda yiyelim mi?
- Çok isterdim ama kurallar… deyince
- Hey sen artık bu okulun öğrencisi değilsin ki! Sana ceza falan veremezler
- Mantığına hayranım Alice hadi dışarı çıkalım…
Dışarı çıktık ve bir banka oturduk. Alice okuldan söz etmeye başladı.
- Aynı odada kalacağız!
- Oda arkadaşın yok mu?
- Okulda ki bazı kızlar odalarında içki saklıyor. Kime güveneceğimi bilemiyor insan …
- Peki bana nasıl güvenebiliyorsun ki? Daha tanışalı bir gün bile olmadı!
- İçgüdü… ha aklıma gelmişken bizim okulun sitesindeki e book kısmının başkanı olabilir misin?
- Bilmem daha önce hiç böyle bir şey denememiştim.
- Ya önemli olan bilgisayar bilgisine değil kitap bilgisine sahip olmak. Dedi Alice. Evet kitap bağımlısı olduğumu biliyordu. Hatta VA5 onun çantasındaydı.
- Peki sen hangi bölümün başındasın?
- Tabii ki dedikodu kısmının
- Okulunuzda ki kimse beceremiyor mu yani?
- Hiç sorma kaç kişi geldi hepsi batırıp gitti. O yüzden düzenli birine ihtiyacımız var. Lütfen…
- Alice belki liseyi orada okumayacağım. Belki geri dönmek isteyeceğim veya başkaları kabul etmeyecek…
- Uff saçmalama şimdiye kadar okulu beğenmeyen bir kişi bile olmadı. Tabii okuldan atılanlar oldu ama okul asla seni kovmaz.
- Alice bunu sonra konuşsak olmaz mı?
- Tabii ama kararını çabuk ver
- Okulun sitesi ney?
- Bak sitenin seni eklemesi lazım. O yüzden şimdi açamazsın. Ama benimkinden bakabilirsin, deyip telefonunu uzattı. Onun telefonunun benimkinden tek farkı kapağıydı.
- Kapaklar değişebiliyor. Bende bir sürü var sende lobiden alırsın. Ne de olsa bursun var.(ahh evet bursum her ay bir banka hesabına yükleniyordu hatta altın sarısı bir kredi kartım bile vardı!)
- İnanmıyorum! Deyip telefonu Alice e uzattım. Alice:
- Ahh hayır seni haber yapacaklar!
- Fotoğrafıma bak! Sen rezil olacağım!
- Hımm geç karşıma
- Nee?
- Geç ve gülümse haberi daha koymamışlar Mase i arayıp söyleyeceğim ve fotoğrafını değiştirecekler.
- Uff tamam
- Gülümse…