Yaşamak hançer saplı beyaz kadınlar gibi. Şizofren selamlar idam edilir gibi yaşamak ölmeye ilk gelişim gibi.. Flu düşler saçması -I Zaman çöplüğünde kahrolası duvarlara çizdiğim kudurmuş denizler gibi soğuk bir gecedeyim.. Öznesi sensizliğime yapışmış Acil sevişmelerim -üşüyor.. Üşüyor.. Üşüyorum.. Bir yanı aksak yaşam mı olur? Ya aksamıştır yaşam yada yaşamıştır ağır aksak.. Seni bıraktığım her köşe başı Şimdi yalnız ve ürkek korkak ve çaresiz öfkeli ve sessiz… işte ağır bir yaşamın aksak yanı O köşe başları.. İstanbul’u sevmek seni sevmek gibi.. ve seni sevmek İstanbul’u sevmek gibi.. Bir kentten bir kente sürgüsü çekilmiş yalnızlığım gibi.. içeri gir ve çık ve üstüne kilitle rutubetini aşkının.. ve konuşma bir süre daha.. benimle seviş kilometrelerce.. .. Yaşamak hissetmenin “sen” olduğunu bilmek gibi. Yani yüklemsiz tümcelerimde “sen” dolanıyorken bunu sen olduğun için kurmak gibi.. Yaşamak sana ilk gelişim gibi.. Şimdi seninle kurduğum ilk düşe sarhoş bir ölüm getirdim.. Asma katında seviştiğimiz onca saatler kızıl bir geleneği yıkıyorken Seviyorum seni.. ve seviyorum mataramdaki seni savaşta terk ederken… Biz; flu bir düşe yenik düştük… Kaan Özer
