Hamster Hakkında Bilgiler Hamster Besleme

'Hobiler' forumunda sha. tarafından 6 Oca 2010 tarihinde açılan konu

Konu etiketleri:
  1. sha.

    sha. ..daha çirkin, daha huysuz

    HAMSTER HAKKINDA




    Bilimsel adı Mesocricetus auratus olan hamsterin hikayesi 1930 yılında,Hebrew Üniversitesi Zooloji Dalı öğretim üyelerinden Prof. Jerusalem''in bir dişi hamster ve 12 yavrusunu Syra yakınlarında bir kasabada bulmasıyla başlamıştır. Aynı üniversitede görevli Dr. Ben Menahem bu yavrulardan 2 dişi ve bir erkeği alarak üretmiştir. Böylece insan eli altında üretilen ilk hamster yavruları elde edilmiş oldu. Dr. Menahem''in sahip olduğu bu hamster ailesi, bu gün tüm dünyadaki evcil hamsterlarin atası olarak kabul edilmektedir. Bu genç yavrular 1931 yılında bilimsel ve tıbbi araştırmalarda kullanılmak üzere Amerika ve İngiltere''ye gönderildi. Orijinal hamster, yani değişik renk ve tüy varyeteleri elde etmek amacıyla üretilmeye başlanmadan önceki hamster,kısa, yumuşak tüylü ve sarımsı kahve rengiydi. Sırtında ve yanaklarında siyahımsı lekeler vardı ve karın bölgesi gri-beyaz renkteydi. Şu anda pet hayvanı olarak evlerde beslenen, değişik renk ve tüy uzunluğu olan hamsterlar sonradan yapılan selektif üretim çalışmalarıyla elde edilmiştir. Avrupa''da ve Asya''nın batısındaki tarım alanlarında ya da bozkırlarda, toprağın altında kazdıları karmaşık yuvalarda yaşarlar.Yuvada tabanı otlarla kaplı odalar ve kışlık yiyeceklerin saklandığı depolar vardır. Genellikle meyve,sebze ve tahılla beslendikleri için bazen tarım alanlarına zarar verebilirler. Öte yandan baykuş, atmaca, kakım ve gelincik gibi hayvanlara yem oldukları gibi insanlar tarafından da avlanırlar. Hamsterın derisi vücuduna tam yapışmış değildir,esnek ve gevşek bir yapısı vardır. Adeta derisi vücuduna bol gelen bir elbise gibidir. Gözleri parlak ve tam yuvarlaktır, ayakları tutmaya ve kavramaya uygundur bu yüzden hamsterlar iyi birer tırmanıcıdırlar. Ön ayaklarında 4 arka ayaklarında 5 parmak vardır. Kuyruk 1 cm den kısa ve küttür. Uzun tüylü varyetelerde kuyruk tamamen tüylerin altında gizlenmiştir. Boyları 10 15 cm ağırlıkları 150 gr civarındadır. Yaklaşık 2 yıl yaşarlar.Renk körü oldukları gibi görme duyuları fazla gelişmemiştir; buna karşılık duyma, koku alma duyuları süperdir. Bu nedenle çok yüksek seslerden hoşlanmazlar. Hamsterleri diğer kemirgenlerden ayıran el ilginç özellikleri yanaklarındaki keseleridir. Hamsterlar yiyeceklerini bu keselerde toplar ve yuvasına taşıyarak yuvasında depolar. Bu keseler yanaktan başlar ve omuz üstünde biter. Bir hamster kesesinde kendi vücut hacminin yarısı kadar yiyeceği taşıyabilir. Kimi zaman bu keselerde korumak amacıyla yavrularını bile taşırlar. Hamsterların bir diğer ilgin özelliği de kendi dışkılarını yemeleridir. Bunun nedeni sindirim sistemlerinin ilk seferde yiyecekteki besin maddelerini tam olarak ayrıştırıp onlardan tam yararlanamamasıdır.

    HAMSTER BESLEME


    Hamsterler omnivor hayvanlardır. Golden hamsterlerin tabii ortamda ne ile beslendikleri hakkında fazla bilgi olmamakla beraber; bunların bitki tohumları, böğürtlen ve çilek gibi sulu meyveler yedikleri kabul edilmektedir.
    Laboratuar hayvanları için hazırlanmış ticari pelet yemlerden hamsterlere günlük 10 gr. vermek yeterlidir.
    Su ihtiyaçları 8-10 ml kadardır (veya 100 gr canlı ağırlık için 10 ml) su sürekli, temiz ve taze olarak şişeler veya otomatik suluklarda verilmelidir.
    Temel besleme ; Hububat lapaları ile birlikte proteinli (et, yumurta, peynir vb.) kırıntılar, artıklar ve yeşil gıdalar verilir. Büyüme çağındaki hamsterlar için, %14-17 ham proteinli yemler yeterlidir. Ergin hayvanlarda mısır, soya ve kuru yoncadan oluşan, %18 ham protein, %3.7 yağ ve %8 selüloz içeren bir rasyonla iyi bir döl verimi ve yaşama gücü performansı sağlandığı bildirilmektedir. Hamsterler yüzlerinin her iki yanında, yanaklarının altlarında oluşan ceplerde gıdalar biriktirirler. Bu yüzden avurtlarına zarar vermemek için yulaf vb yiyecekleri bütün olarak vermemelidir. En iyisi ticari pelet yemlerdir.
    Hamsterleri fazla besleyerek yağlandırmaktan da kaçınılmalıdır

    Kaynak : Laboratuar Hayvanları Yetiştiriciliği - Doç. Dr. Mehmet Emin TEKİN
     

Bu Sayfayı Paylaş