Bu gölge yer pazar günü, Bu şehir, bu tren sesi, Gök bildiğim bu mavilik, Yeşil dallardan süzülen. Oturduğum rahat koltuk, Beyaz örtüsü masanın, Sigaram, kahvem, gazetem, Elimin çizdiği kavis, Kovmak için sinekleri; Kolumda işleyen saat Ve esnemem arada bir, Hep yaşadığıma dair. Cahit Sıtkı Tarancı -Otuz Beş Yaş-
