Bütün iyilik ve güzellikler seninle varoldu.. Seninle varoldu bütün anlamsızlıklarımın anlamlılığı.. Ve.. Seninle varoldu tüm çirkinliklerin güzellik hayranlığı.. Hani insan paylaştıkça insandır ya.. Hani insan sevgisini bile paylaşmalıdır derler ya.. Hani tutarsızca umarsızca derler ya sevgi paylaştıkça büyür.. Senin Sevgin nasıl paylaşılır.. Sana duyduğum sevgiyi bile kendimden kıskanırken.. Nasıl paylaşırım ki doyamadığım hesapsızca sevgini.. Nasıl anlatırım ki, benliğime kazınan sevginin bencilliğini.. Gecenin derin sessizliğine haykırdım seni.. Denizlerde dalga dalga köpürdü de.. Kör dipsiz kuyularda yankılandı çığlıklarım.. Avaz avaz susupta.. İçin için sevdim ben seni..
Nasıl bir cümledir bu ya. Durdum kaldım. Ne ileri ne geri gidemedim. Sahi şu zaman da hangimiz insanız ?
İnsanlıktan kastım; İnsanların insan vasfını, insana özgü davranış, hal, hareket ve yaşama biçimleriydi. ''Kimisi Aşk için yaşar, kimisi Aşk için öldürür.'' Bence öldürmek hiçbirşeye neden olmamalı. Aşk'ı benimseyen insan vasfını taşıyan birey, zaten böyle bir fiili yerine getiremez.
Tartışmadan ziyade şiirlerine devam edersen ben de eşlik edebilirim. Eğer istersen tabi Şiirin ilk mesajındaki şiirin devamını bekliyorum
Bu arada şiir'lerim öyle çok uzun değil Çok sık yazmıyorum zaten.Genelde de kısa olmasına dikkat ediyorum. Başka şiirleri bilmem ama kendi yazdıklarımın uzun oluşunda anlam bütünlüğünün bozulduğunu, hissettirmek istenilen duygunun etkili olmadığını düşünüyorum..
Bir bardak su ve acı kahve.. Ayılırdım belki, içebilseydim bir kaç yudum.. Resimlerin, piyonanın başında duruyor. Gelip yine çalıp söylemen için seni bekliyor herşey yerli yerinde. Mutfagıda karıştırmadın gelirsin diye.. Ansızın..