Kimseyi kıramam ben kendimden başka dümen bile kıramam incinir diye rota ve fırtınayı severim sizden iyi olmasın götürür çünkü beni o ateşin girdabına hangi çocuk üstlenir bir girdabın suçunu çığ düşüyor başıma, biraz kar yağsa karşılıksız çıkıyor gülmenin tüm çekleri titriyorum, dağa nişan alan bir çocuk gibi ya bir vuruşta devrilmez, yürürse üzerime evet, inanasım gelmiyor gözümün gördüğüne nasıl her şey kilitliyse açık denizde nasıl korkarak büyüyorsa astım çiçeği bir mermer gibi eriyorum hayatın kapısında hüzün bandıralı bir gemi cansuyumda seyretmeye doymuyor, öpüyor sonra beni ey gitmek denen serseri gelinlik kuşlar gibi sekip durma göğsümde yağmuru bıçakladım ben bıçaklarım seni de.. | İbrahim Tenekeci
