İşit âvâzımı ben de var idim Uçup gitme bunda konadur bülbül Senin hûb nefesin kalbim evinde Vücudum şehrini donatur bülbül Konarsan güle kon dikene konma Eski düşmanların dost olur sanma Açıp da göğsünü hâre dayanma Rakiplerin kastı canadur bülbül Sultan oldur rahmeyleye kuluna Tabip oldur derde derman buluna Bönlük edüp konma gülün dalına Hârı var pençeni kanatur bülbül Kuloğlu dembedem dolular içer Kişi sevdiğine dibâlar biçer Bu dünya fânîdir tez gelir geçer Bu bahçenin sonu fenâdur bülbül Köroğlu
