İsmet Özel

'Biyografiler' forumunda zipper tarafından 19 Eyl 2013 tarihinde açılan konu

  1. zipper

    zipper quae nocent docent

    [​IMG]


    İsmet Özel 1944'de, Sökeli bir polis memurunun altıncı çocuğu olarak Kayseri’de dünyaya gelir. İlk ve orta öğrenimini Kastamonu, Çankırı ve Ankara’da tamamlar.
    Öncelikle Ankara Üniversitesi Siyasal Bilimler Fakültesi'nde okuduysa da mezun olacağı okul Hacettepe Üniversitesi Fransız Dili ve Edebiyatı olacaktır. On sekiz yıl Devlet Konservatuarı'nda Fransızca okutmanlığı yapar, ilk şiiri 1963'de Yelken Dergisi'nde yayınlanır. Bu tarihle birlikte; edebiyat, düşünce ve sanat dünyasındaki serüvenine başlamıştır.

    İlk kitabı Geceleyin Bir Koşu'yu 1966 yılında, büyük yankılar uyandıran ikinci kitabı Evet, İsyan'ı ise 1969 yılında yayımlar. 1970'de yakın arkadaşı Ataol Behramoğlu ile birlikte Halkın Dostları dergisini çıkarır.
    1974 yılına gelindiğinde ise, o zamana dek içerisinde bulunduğu ve savunduğu sosyalist düşünce çizgisini geride bırakarak fikri ve ruhi bir değişim yaşayacaktır. Bu tarihten sonra yazı ve sanat hayatına, İslami düşünce çerçevesinde devam eder. Bu düşünce yapısı aynı zamanda ona yeni sorumluluklar da yüklemiştir. Bu sorumluluk bilinci ile 1977'de Yeni Devir gazetesinde günlük fıkralar yazar, yine aynı gazetede Abdullah Çıdamlı müstear ismi ile çeviriler yapar, Pazar günlerine özel kültür sayfaları hazırlar.

    1985 yılında Milli Gazete'de Cuma Mektupları'na, 1997 yılında Yeni Şafak Gazetesi'ndeki günlük fıkralarına başlar. Yazdığı deneme kitabı Taşları Yemek Yasak ile Türkiye Yazarlar Birliği Deneme ve 2005'de üstün hizmet ödülünü kazanır.
    1995'de Şilili Ozan Gabriela Mistral nişanı alır. Siyasi yazıları 2003 yılına dek kısmi aralıklarla çeşitli gazete ve dergilerde yayımlanmıştır. Halen İstiklal Marşı Derneği'nin genel başkanlık görevini yerine getirmektedir.

    Evli ve dört çocuk babası, iki çocuk dedesi İsmet Özel, Çengelköy’deki evinde düşünce ve sanat hayatına devam etmektedir.

    ESERLERİ

    Şiir:

    Geceleyin Bir Koşu (1966),
    Evet İsyan (1969),
    Cinayetler Kitabı (1975),
    Şiirler (1980),
    Şiir Kitabı (1982),
    Cellâdıma Gülümserken (1984),
    Erbain (1987),
    Bir Yusuf Masalı (2000).
    Of Not Being A Jew (2005)

    Deneme, Söyleşi, Mektup:

    Üç Mesele (1978),
    Şiir Okuma Kılavuzu (1980),
    Zor Zamanda Konuşmak(1984),
    Taşları Yemek Yasak (1985),
    Bakanlar ve Görenler (1985),
    Faydasız Yazılar (1986),
    İrtica Elden Gidiyor (1986),
    Surat Asmak Hakkımız (1987),
    Tehdit Değil Teklif (1987),
    Waldo Sen Neden Burada Değilsin? (1988),
    Sorulunca Söylenen
    Cuma Mektupları (1-10)(1995-2004),
    Tahrir Vazifeleri
    Neyi Kaybettiğini Hatırla(1994)
    Ve'l-Asr,
    Bilinç Bile İlginç,
    Genç Bir Şairden Genç Bir Şaire Mektuplar (1995),
    Tavşanın Randevusu(1996)
    Kırk Hadis(2004)
    Henry Sen Neden Buradasın? (2004)
    Kalın Türk (2006)
    Çenebazlık (2006)

    Çeviri:

    Siyasi Felsefenin Büyük Düşünürleri - William Ebenstein
    Gariplerin Kitabı - Ian Dallas
    Osmanlı İmparatorluğu ve İslami Gelenek - Norman Itzkowitz
    Bilim Kutsal Bir İnektir - Anthony Standen
    Cihad- Bir Temel Tasarım - Abdülkadir Es-Sufi


    Karlı Bir Gece Vakti Bir Dostu Uyandırmak

    Benim adım insanların hizasına yazılmıştır.
    Hergün yepyeni rüyalarla ödenebilen bir ceza bu.
    Keşke yağmuru çağıracak kadar güzel olmasaydım
    ölüm ve acılar çatsaydı beni
    düşüncem yapma çiçekler kadar gösterişli ve parlak
    sözlerim ihanete varacak doğrulukta olsaydı.
    Anmaya gücüm yetseydi de konuşsaydım
    diri-gergin kasları konuşsaydım
    'Kardeşler! ' deseydim 'Kardeşlerim! '
    'Bakın yaklaşıyor yaklaşmakta olan
    'Bakın yaklaşıyor yaklaşmakta olan
    Bakın yaklaşıyor…'
    yazık, şairler kadar cesur değilim
    çocukların üşüdükleri anlaşılıyor bütün yaşadıklarımdan
    gövdem kuduz yarasalarla birazcık yatışıyor.

    Benim gövdem yıllar boyu sevmekle tarazlandı
    öyle bir çalımlarla gecenin çitlerinden atlardım
    bir güneş sayardım kendimi denizin karşısında
    çünkü çam kokularına sürtünüp ağırlaşan ruhların
    inanmazdım dosyalara sığacağına
    gittikçe ışıldardım dükkanlar kararırken
    hüznün o beyaz etrafına sakallarım batardı.

    Benim adım bilinen bütün cevapların üstüne mühürlenmiş
    ellerim tütsülenmiş
    evlerin yeni yıkanmış serin taşlıklarında
    dirgenler, bakraçlar, tornavidalar
    bende kül, bende kanat, bende gizem bırakmadılar
    ve içinden bir baş ağrısı gibi çınlamaktansa
    gövdem açık bir hedef kılındı belâlara.
    Ve bu yüzden yakışıksız oluyor
    insanları hummalı baharlar olarak tanımlamak
    ve bu yüzden göğsümde dakikalar
    ince parmaklar halinde geziniyor
    konvoylar geçiyor meşelikler arasından
    bir yaprak kapatıyorum hayatımın nemli taraflarına
    ölümden anlayanı ciddi bir yaprak
    unutulacak diyorum, iyice unutulsun
    neden büyük ırmaklardan bile heyecanlıydı
    karlı bir gece vakti bir dostu uyandırmak.

    (1972)

    İsmet Özel
     

Bu Sayfayı Paylaş