Kadınlar Sonbahar kadınlar sonbahar yapraklarını dökmeye başlar titrek dudaklarında sarışın bir keder nabız kaybolur kan susar dolaşım yavaşlar sisli bir nebuloz gökte yazılmamış şiirler dargın sevgililer yalnızlıklarına uzaklaşıyor anlaşılmaz çocukluğun ortaokullarından ders zilleri kilitli defterlerde kurutulmuş menekşeler tehlikeli yolculukların kanat çırpan mendilleri sazdan saza azalan hicranlı köçekçeler dünkü delikanlıları yaşlılığa taşıyor eylül şehirleri yağmurlu gürültülerle alır yerlerini deniz kahvelerinde son kadehlerde bulutlar birikir ılık bir aydınlıkla yıkayıp yorgun ellerini görgülü ihtiyarlar bir bir ortalıktan çekilir yaşlandıkça insan dünya başkalaşıyor Attila ilhan
