Kaf Zal Mim Tutuldu tur ve tuba Güneş ve ay Ve bilcümle kâinat Güya ki kurtulacaktı dünya Onun ellerinde Elleri havva Oysa taştı duvardı kayalar Keskin kılıç sivri mızraktı Kül elenmişti başı Yazısı kara Sevdası bölünmüş Çırılçıplaktı Karnında belli belirsizdi yükü Aktı sıcak yuvasından can Ölümdü kuşatan çepeçevre yaşamı Baktı perdelenmiş kirpiklerinin arasından Elleri aşiret döğmeli kadınlara Kadınlar kürtçe konuşuyorlardı Dilleri telaş telaştı Şaştı o an aklından geçenlere Durdu üryan yalnızlığıyla boşluğa Harami gölgeleri büyüyordu karanlıkta Yangın yerleri çöldü Yüreği hun bağrı delik deşikti Acının eşiğini aştı Yırttı tırnaklarıyla karanlığı Çığlığı çölde çan seslerine karıştı Yarık tabanlarıyla harmanilerini savuran kadınlar Ağıta durdu Kan ve ağu sızıyordu ezgilerinden Kanında tan vuruyordu ağıt seslerine Tutuldu tur ve tuba Aydın Hatipoğlu
