Ben unutsam gözlerimin hatırında kalacak Sabah aydınlığında açıldı kapı, O gökyüzü Ege dalgalarında olurdu ancak O yemyeşil ağaç bilmiyorum hangi dağda olurdu Işığa mı baksam, ağaca mı, gökyüzüne mi? Bir çocuk gibi havaya kaldırıp ellerimi, Gene bir çocuk gibi koşuverdim duvara kadar Seni benden sonra çıkaracaklar değil mi? Bir mısra sevinci içinde gülümseyeceksin uzun uzun Gözlerimi orada bıraktım biliyor musun? Saçların alnına dökülüşürken, Ellerini çırparken ellerini.. Öyle uzaktan uzağa orada olsun yaşamak seni Mavi mavi sevinçler getirecek, İçimdeki mahzunluğa.... Şükran Kurdakul
