Hava griye dönüp puslandığında bana keyifli bir hal gelir. Hep söylerim kurtlar puslu havayı sever! Oldum olası sevmedim yaz aylarını sıcağı.. Baharlara ve kışa vurgunum. Hüzün sevdiğimden mi acaba? Hüznün içindeki coşkuyu yakaladığımdan olmalı! Hüzün asildir… Asaletin kadında ne hoş durduğunu düşündüm şimdi. Ancak aklınıza ağır koyu arabesk kıvamında acılı bir hüzün gelmesin. Türkan Şoray’ın gözlerindeki buğu gibi sonu güzel de olsa biten bir filmi gibi hüzün severim. Yaz aylarından çok sıkılırım. Deniz kum güneş üçlüsünün sadece denizini alsam bana yeter. Sahilde tavuk çevirme gibi dönerek kızarmayı da sevmem. Sevene lafım yok ama o kadar uzun güneş altında yatmaya tahammül edemem. Yazın o kavuran sıcağına da dayanamam. Her yaz başı kutupları düşlerim. Bir de yaz aşklarını sevmem! Kalıplaşmış bir düşünce olacak ama kısa sürerler. Tatil aşklarıdır onlar. Gidilen yerde yaşanır ve biterler. İnsanın o kısa kaçamaklara da ihtiyacı vardır elbette ama ben aşkın da kahve gibi koyusunu severim. İçinde ihtiras tutku ve asalet isterim. Kışın sevişmenin bile tadı başkadır. Uzun ve birbirine dokunularak geçirilen saatler süren hatta bir şömine ateşiyle renklendirilen sevişmenin keyfini yaz gecesinde nasıl bulacaksın? Saten çarşafları kaldırıp dolaplara en serin tutan pamuk karışımı çarşaflarla yatağa uzandığında insan üstünde incecik bir örtüye bile tahammül edemezken; sevdiğinin kollarında sımsıkı sarılıp nasıl uyuyacaksın? Uyuyamazsın ter basıyor! Neyse bu şehirde yaz kısa sürüyor. Üç ayda perdeyi kapattı mevsim şimdi benim sahnem başlıyor. Bir de kar yağsa şöyle lapa lapa.. Fincanda kahvemi alıp yanıma camın kenarında oturup gece yarısı beyaz bir düşe dalsam. Fonda hafif bir müzik ayaklarımı ısıtma bahanesiyle sevdiğime uzatsam. Sohbet etsek gün ağarıncaya kadar… Hiç bilmediğimiz diyarların hiç bilmediğimiz öykülerini okusak. Soğusa hava bir an önce battaniye bile ısıtmasa birbirimize sımsıkı sarılıp uyusak. Şu kış bir gelse de şöyle tadına vara vara bir aşık olsak…. Candan Ünal
