dışarıda türbe gibi ıssız bir gece kar yağıyor şimdi özlemler üstüne sen varsın bütün yollarda bütün beklemelerde bütün garlarda halimi anlatamam artık saat kaç bir taşplak döner gibi eski konakta ağıtlar,yıkımlar yankılanır paslı,küflü şarkılarda süzülmüş acı tortusu günlerin şimdi uykulardasın belki gecenden geçemiyorum hep kırılıp dağılıyorum nasıl da istiyorum bir bilsen bir bardak su gibi başucunda olmayı. Arif Ay
Kış Şarkısı Tam otların sarardığı zamanlar Yere yüzükoyun uzanıyorum Toprakta bir telaş, bir telaş Karıncalar öteden beri dostum. Ellerime hanım böcekleri konuyor Ne şeker şey onlar! Uç böcek, uç böcek diyorum Uçuyorlar. Pan’ın teneffüsü bile Ilık, okşamakta yüzü. Devedikenleri, çalılık vesaire Bir âlem bu toprakların üstü. Tabiatla haşır neşir Kırlarda geçen ikindi vakti. Sakin, dinlenmiş, rahat Bir gün daha bitti. Behçet NECATİGİL
