Sur’u üfler İsrafil her gün seher vaktinde Ruhlar duyar, duyarda canlar uyku halinde… Ümit dolar içime müezzinin sesinde Kıyametim Kopuyor her gün seher vaktinde… Dağlar, pamuk gibi atılacakmış, atılsın. Denizler, karayı kaplayacakmış, kaplasın. Yerin, göğün katları yarılacakmış, yarılsın. Kıyametim Kopuyor her gün seher vaktinde… Amelimde gösteriş odlumu,olacak mı .? Allah’ım bende razı kaldı mı,kalacak mı.? Son nefesim imanla,nihayet bulacak mı .? Kıyametim Kopuyor her gün seher vaktinde.. Yastığa koyup başımı her gece gönüllü Son yapışım beklide Rabbime tevekkülü. Ruhum rüya görmekte, bedenim sanki ölü Kıyametim Kopuyor her gün seher vaktinde… En son ruhta dünyaya gelip daha ölmeden Veriyorum bir hesap ben Allah’a ölmeden, Hak, Kıyameti Vakti; Akşamüstü gelmeden Kıyametim Kopuyor her gün seher vaktinde… Orhan sakın yetinme bir, iki amel ile Edemezsin mahşeri asla tasavvur bile. Âlemlere rahmetin şefaatini dile Kıyametim Kopuyor her gün seher vaktinde… ORHAN AFACAN
