Kopuş – Şükrü Erbaş

'Ünlü Şairlerden Şiirler' forumunda zipper tarafından 30 Ara 2013 tarihinde açılan konu

  1. zipper

    zipper quae nocent docent

    [​IMG]



    İnsan aynı şeyleri söylerken de kopabilir
    Büyür içten içe incelikle sustuğumuz

    Kumaşa düşen kor, atılan seyrek ilmek…
    Söz eskir, gülüş solar, daralır düşünce
    Aynı hızda değildir, aynı yöne gitse de

    Birisi bir yeni ufukta ışırken mutlu
    Sıska atlar ardında küçülür bir tekerlek…


    Ve biz sorarız, ne zaman bulutlansak
    Yapraklarla örtülü bir zamana bakarak
    Şimdi neden acı verir eski mutluluğumuz?…
    Ve bir gün, ne yapsak bitecek bir dünyayı
    Hangi korkuyla böyle çoğaltıp dururuz?..


    Şükrü Erbaş
    -Bütün Mevsimler Güz-
     

Bu Sayfayı Paylaş