Mutluluk bana yakışmaz sevgilim!

'Aşk ve Sevgi' forumunda sha. tarafından 15 Eyl 2010 tarihinde açılan konu

Konu etiketleri:
  1. sha.

    sha. ..daha çirkin, daha huysuz

    Mutluluk bana yakışmaz sevgilim!
    Dolu dolu ağlayamayışım, haykıramayışım,
    Bir eylül günü dünyaya merhaba dememden
    Belliymiş meğer.
    Meğer her sonbahar yakama yapışıp dört mevsim
    Örseleyen hüzün,
    Nice bir ayrılığın hasılasıymış.

    Ben zararına mutluluklar dağıtan bir hüzünkârım
    Sevgilim!
    Yanlış hesaplar, kara sevdalar, platonik aşklar, yetim
    Bırakılmışlıklar, terk edilmişlikler,
    Uykusuz geceler topluyorum.
    Ben açık, apaçık bir yanlışlığın ortasında
    Kalakalmışım.
    Vadesi yok ömrümün biliyorum.
    Biliyorum, çünkü ölüme rehin bıraktım birazını
    Dostluk hatırına
    Harcadım birazını bir kuru sevda uğruna.

    Sevgilim, mutluluk bana yakışmaz, uğraşma boşuna.
    Hem dilim ketumdur benim bahardan yana.
    Yüreğimde gizli bir yara, saçlarımda gizli aklar
    Taşıyorum.
    Beni seversen eylül yüzlü, temmuz saçlı çocuklar
    Kalır sana.
    Beni seversen yarım bırakılmış gönülsüz bir ömrün
    Enkazı çöker omuzlarına.
    Ben Yusufsuz kuyularda, Nuhsuz tufanlardayım.
    Ben ömrüme ölümler adadım bir şey çıkmadı
    Payıma nasılsa
    Nasılsa kalacak bütün mutluluklar el değmemiş
    Olarak sana.
    Al senin olsun gülme hakkım, yaşama hakkım,
    Sevilme hakkım.
    Artanı varsa ecelime say üstü kalsın.
    Çırpına çırpına boğulan bir çocuk gibiyim adımın
    Arkasında.
    Aldanma çırpınışlarıma, medet için oynayacak tek
    Bir parmak bile yok bende.
    Hepsi hepsi ölümü hayattan kaçırma çabası.
    Elbet bana da sunuldu bu dünyadan mutluluk diye
    Tanımlanan bir yığın imkan.
    Bütün katalogları taradım.
    Görmedim ve inanmadım kirlenmemişliğine
    İnsanlığın.
    Kuru sözlerde uçuşan sevdalar gördüm,
    Vefasına çiy düşmüş dostluklar, hamiline yazılmış
    Aşklar, sahte gözyaşları, çıtkırıldım eğrisi nezaketler.
    Merhaba melankolika, merhaba insanlık eksizleri.
    Ve gördüm gözyaşıyla kuru ekmeği
    Hamurlaştıranları
    Terk edilişlerin yüreklerde kayalaştırdığı o
    Ağlanmamışlıkları
    Yalnızlıkların kahreden o sorgu maratonlarını.

    Beni kendime bırak sevgilim.
    Ben gırtlağıma kadar kahrolmuşluk doluyum
    Kısa gün hasılası, yaşanmışlık hatırası kıyametler
    Biriktiriyorum.
    Yüreğim yara, silme cürüm ceplerim.
    Ben zararına mutluluklar dağıtan bir hüzünkârım
    Mutluluk bana yakışmaz sevgilim!
    Alıntı.
     

Bu Sayfayı Paylaş