Neredeydiniz?

Discussion in 'Ünlü Şairlerden Şiirler' started by DaRkBlooD, Apr 9, 2010.

Tags:
  1. DaRkBlooD

    DaRkBlooD Anne'sinin bidenesi (:

    Neredeydiniz?
    Yalnızsın bir akşamüstü
    yapayalnız.
    Korku karanlığının yalnızlığına bürünmüş
    yüreğin belki de
    bir akşamüstü,
    yıldızlar gibi titreşmekte
    umut dolu, sevgi dolu,
    nefret, yasak ve
    heyecan dolu belki de.
    Yüreğini ortaya koyabilmek
    ne güzel.

    Sabahın erken ışıklarında,
    dört bir yanı sarmış
    çiğ taneleri altında
    gözlerini gökyüzüne açmak
    ne güzelmiş,
    ne güzel.

    Ağlamayı bilmek sevdiğine,
    ağlamayı bilmek
    geceleyin gülen yıldızlara,
    yokluğuna,
    varlığına, her şeyine
    ne güzel.

    Bazan
    bir sen kalırsın
    bir de ben karanlığın ortasında
    yapayalnız,
    düşler yapayalnız,
    ağlarsın geçmiş, gelecek günlere,
    ağlarsın yalnızlığına.

    Bazan
    ağlamaklı gözlerin düşer ellerime,
    bir başak tanesi haykırır
    uzanır gökyüzüne.
    Ay ışığı yorgun,
    umutlar yorgun yılların etkisiyle,
    alabildiğine.

    Sakın korkma,
    korkma sakın
    karanlıklardan gelen sessiz çığlıktan,
    belki bir nefret,
    belki bir öfke olmuş
    gözünden yuvarlanmak üzere olan
    bir damla yaştan,
    geçmiş güzel günlerinden
    gelecek günlere yolculuktan
    korkma.

    Korkma
    yine bir meltem rüzgarı
    esecek sana bir gün,
    belki yeşil bir rüzgar,
    belki üşütürcesine,
    bir melodi kulaklarında aşka dair,
    dostluğa dair.

    Yalnızlıklar düşün,
    baharlar düşün yapayalnız kalmadığımız,
    aydınlık geceleri düşün.
    Kara kışları düşün
    yüreklerimizdeki kor ateşin ısıttığı,
    kara kışları.
    İnsanı umutlandırıyor
    değil mi?
    Düşünmek,
    düşünebilmek bile.

    Sen
    dertlerinin ve düşlerinin denizinde
    kaybolmak yerine
    denizlerin dibindeki güzelliği
    yaşamaya bak.
    Bak işte
    kır çiçekleri güneşe dönmüş,
    yavrusuna koşmakta bir yaralı kuş,
    yıldızlar ölgün ışımakta gökyüzünde.

    Sen ey ahu gözlü dilber,
    bir fırtına misali
    karanlıklardan sıyrıldın,
    geldin süzülerek yalnızlığınla
    yalnızlığıma.
    Yaklaştık, yalnızlıklaştık apansız.

    Sen kara bulutlar üstünde
    aydınlık,
    beyaz bir güvercinsin.
    Sen avuçlarımda
    bir tutam ıslak kum
    sırılsıklam sevgimden,
    sırılsıklam gözyaşlarımla.
    Sen varlık,
    sen yokluk,
    sen her şey.

    Sormak geliyor insanın içinden,
    şarkıların hicaz bir melodide sorduğu,
    sevgiden yorgun bir yüreğin dediği gibi
    "Daha önceleri neredeydiniz ?"
    Dr. Arif Ali Albayrak
     

Share This Page