Özenmek ve gizlemek Sevdayı kıymetlendirir sevgilim Kimi kime kırdırsan sararır cepkenin Sen aklınla kazandın sanırsın Aklın senden kazanır Şirin yar, narin yar, derin yar Yar dediğin öte ülkesi bu hengamenin Dünyadan geçmeden varılmaz Yar'e varmadan da geçilmez Bu kıskaç,bu döngü,bu alengirli tuzak Her şey bir kabul ile başladı Bizi yine bir kabul kurtaracak Sevgilim benim de artık giyilmeyi haketmiş bir hırkam var O'nda herşeyden sonsuz Her şeyde O'ndan biraz bende senden biraz gamda demden biraz tut işte şu ellerimden toparla ben gürz dersem sen aşk anla yoksa ah bu kelimeler kurnaz biraz Kelimedir aşkın annesi Adı gibi bir hece olarak Düşer kalbin rahmine, rahmin kalbine Kelimedir aşkın katili Söylenebilmiş her söz En az bir yanından yetimdir Kelimedir Döner dolaşır, kendi çaresizliğine gizlenir. Bu yüzdendir ki sen Susmakla büyüdün sevgilim Önce gözlerin büyüdü merak yamaçlarında Ellerin ilelebet mütereddit Bir kalbin, vardı onu sakladın Sakladın çünkü geliyordu gemiler Sakladın çünkü görseler güleceklerdi Unuttun, ki unutmak saklamanın en garantili Büyüdün, ki büyümek unutmanın en çarpıntısız şeklidir. Büyüdün ve şimdi bir ruhun var artık Dünya gözüne eskisi kadar güzel Dünya gözüne eskisi kadar çirkin Gelmeyebilir. Şimdi bir sen varsın Kendisini kendisiyle tarif eden Sen dünyayı karşına almakla sen oldun Sen, sen olmakla durdun dünyanın karşısına Bilmek başlı başına karşına almak demektir. Sen öyle mütenakız, öyle emin Sen öyle hızırvari, öyle devâ-kâr Sen öyle güzel, öyle güzel Durdun ki karşısında dünyanın Bu gözlerim hala şaşırmaktadır. Ki ben neredeyse şaşıramamaktan ölecektim sevgilim Ben ölüm dedimse sen gül anla Yoksa ah bu kelimeler noksan biraz.
