Üzgünüm

Üzgünüm !

Bir yaşam tükettim içimde…

Seninle varım…
Sensiz varlığımın içinde yokluğuma muhtacım…

Anlamsızım !
İsyan eder duygularım kelimeler arası hüzünlerde…

Sende mühürledim yaşamı nefesimi sensiz ‘hiç’ sayarak…
Ve sende bıraktım ruhumu bedenimi umursamayarak…

Gittim
Geldim.

Gidişleri ‘ölüm’
Gelişleri ‘doğum’ bildim…

Öldüm
Doğdum…

Tersine döndüm yaşamın…

Birbiri ardına saklanmış umutlar buldum gelişlerde…
Ele avuca sığmayan acılar bıraktım gidişlerde…

Ama…

Gel gör ki

Bir yaşamı tükettim
Dört duvar arası kaçışlarda…

Yine de
Ben her yok oluşa 'seni' yazdım...
Ve her dem sana döküldüm parça parça...

Üzgünüm !​