Uzun Hava Dağların şarkısını söylüyorum Günlerden sabah Ülkelerden yalnızlık Elimde acemi bir karanfil Sıcak özlemlere bastırıyorum Ölümün ikindisine uçuşan güvercinler Tutuşturuyor çobançiçeği sevdalarını Saçların şarap kokuyor ellerim tütün Avuç avuç alıç topluyor karanlık gözlerin Sessiz suskun yorgun Bu kimin duvarları bu kimin Penceresiz ışıksız soluksuz Bu bağrımıza çöken çeki taşı Bu balçık karası bu korku bu bizi ezen Ben bu dilin oğluyum bu köylü dilin Toprağın üstüne oturmuşum Hayat deli yağmurlarda taşkın sularda Yıkımlarda yeşeriyor gibi Sırtımı bir ağaca dayıyorum Ağaç kıpır kıpır toprak coşkulu Ben hüzünlü bir şarkı söylüyorum Hüzünlü Aydın Hatipoğlu
