Yaşam Nedir

'Yazılar, Denemeler.' forumunda DaRkBlooD tarafından 2 Nis 2010 tarihinde açılan konu

Konu etiketleri:
  1. DaRkBlooD

    DaRkBlooD Anne'sinin bidenesi (:

    YAŞAM NEDİR ?

    Gökyüzünde dünyayı yaşarken sonsuz özgürlüğümle birlikte,
    yaşamı arıyordum ne olduğunu bilemeden... Bir su damlasıydım, güneşin ışıklarında renklerle oynayan, karanlıklarda
    yıldızlarla konuşan... Mutluydum rüzgarla birlikte
    maviliğe savrulurken, mutluydum kuşlarla kanat çırparken,
    mutluydum gökkuşağı olup renkleri saçarken...

    Takılmışken bir bulutun peşine, görürdüm yaşayanları
    yeryüzünde... Hepsi zamanla koşar gibi, hep bir şeylerin
    peşinde... Bazen bir kuşun kanadına karışır,
    uçardım onunla, rüzgâra karşı çığlıklarla birlikte.

    Yaşamı sorardım kuşlara, nedir diye? Özgürlük derlerdi bana... Göklerde özgürce kanat çırpabilmek, rüzgâra baş kaldırmak. Ama
    yağmur yağdığında özgürlükleri elinden alınır, ağırlaşan kanatları
    daha fazla çırpınamazdı damlalar karşısında... Sığınırken bir kaya
    kovuğuna, özgürlüklerini teslim ederlerdi yağmura, sessizce...

    Karıştım bir gün yağmur damlalarının arasına, gücü hissedebilmek için...Toprağa karışmak istedim, çoğalmak istedim, azgın bir nehir olup akmak istedim, deniz olmak istedim, yaşamı bulmak istedim, yaşam olmak istedim... Terk ettim gökyüzünü güneşe veda edemeden... Altımda gittikçe büyüyen yeryüzü beni kendine doğru hızla çekerken daha da büyüdüm, çoğaldım. Koşmaya başladım bir an önce toprağa kavuşabilmek için. Yaşamı hissedebilmek için... Yaşam olabilmek için...

    Toprağa ilk dokunuş, ilk sarılış... Sıcaktı toprak, gökyüzünün
    olamadığı kadar... Beni sarmaladı şefkatle, beni içine aldı sevgiyle...
    Sevdim onu... Seviyorum dedim yaşamayı seninle birlikte...Toprağın
    derinliklerinde, karanlık sıcaklıklarda güveni hissettim... Zaman
    geçtikçe büyüdüm, çoğaldım... Yerimde duramaz hale geldim...

    Güneşi özledim... Yıldızlara merhaba demek istedim.... Terk ettim
    toprağı. Sıcaklığını, şefkatini. Bir sabah çiçekler açarken gökyüzünü
    gördüm yeniden... Öylesine mavi, öylesine sınırsız, öylesine özgür...

    Aktım, gittikçe büyüyerek... Beni sarmalayan toprağa dokunarak
    aktım... Nereye gittiğimi bilemeden... Sadece yaşamı ögrenebilmek
    için aktım... Benimle çiçekler açtı ağaçlarda, topraktan otlar fışkırdı
    delicesine... Ben onlara yaşamı sunarken, cevap veremediler bana
    yaşam nedir diye sorduğumda... Büyümek istedim... Daha hızlı
    akmak, denize kavuşmak istedim... Aktım gökyüzünün görünmediği

    ıssız ormanların arasından, yıllardır kımıldamaktan korkan taşları
    peşimde sürükleyerek, başkaldırırcasına ... Başakların rüzgârla dans
    ettiği ovalara geldiğimde duruldum... Onları seyredebilmek için

    yavaşladım... Sordum uçuşan kelebeklere yaşamı... Rüzgarla dans
    mı diye?.. Cevap vermediler bana... Denizi aradım uzaklarda,
    görebilmek için köpürdüm, taştım ona bir önce dokunabilmek için.

    Sonra bir sabah, daha güneş ışıklarını serpmeye başlamamışken
    dünyaya, uzaklarda maviliği gördüm... Gördüm orada canlılığı,
    başkaldırmışlığı, hasreti... Kavuşmak istedim bir an önce, sarılmak
    istedim... Koynuna girmek istedim bir sevgili gibi... Sevişmek
    istedim onunla... Yaşamı istedim ondan... Dokunduğumda denize,
    balıklar kaçtı benden, suyum karıştı denize... Bir oldum onunla...

    Ufacık bir damlaydım, bulut oldum, toprak oldum, deniz oldum,
    okyanus oldum. Kapladım dünyayı canlılığımla. Dalgalarla oynarken derinliklere karıştım... Derinliğin sessizliğinde güzellikleri
    buldum... Yaşam gizlenmiş güzellikler midir diye sordum denize?
    Cevap alamadım... İnsan olmak istedim... Yaşamın ne olduğunu
    öğrenirim diye...Döl oldum genç bir erkeğin ateşli vücudunda...
    Yıldızlı bir gecede can oldum bir dişiyle... Büyümeye başladım
    içinde olduğum insana fark ettirmeden... Büyüdüm, büyüdüm...

    Aynı toprak gibi sıcak ve karanlık bu yer bana güven verdi, huzur
    verdi... Zaman geçtikçe, yerime sığamaz hale geldim... Güneşe
    sarılmak istedim... Yıldızları görmek, denizle konuşmak istedim...
    Yaşamı insanlara sormak istedim... Işıkla tekrar kavuştuğumda
    özgürlüğümü hissettim yeniden... Küçük bir su damlasıyken
    gezdiğim gökyüzünü yeniden görebilmek mutluluk verdi...

    Büyüdüm zamanla... Diğer insanlarla birlikte, zamanla birlikte...
    Sordum insanlara yaşam nedir diye?.. Cevap veremediler...
    Bir gün aşık oldum birisine, neden diye sormadan kendime...
    Bir kuş gibi özgürce, bir nehir gibi delicesine akarak,
    bir deniz gibi sınırsızca sevdim birisini...
    O zaman anladım ki; YAŞAM SEVGİDİR...
    SADECE SEVGİ.
     

Bu Sayfayı Paylaş