Bir Ahir Zamandı

'Aşk Şiirleri' forumunda Uygu tarafından 9 Eki 2012 tarihinde açılan konu

  1. Uygu

    Uygu New Member


    [ame]http://www.youtube.com/watch?v=nrl6-mcfH7g[/ame]

    Bir ahir zamandı

    Ağzı ateşle süslü bir gece
    Beyaz gerdanında kızıl bir kolye
    Dinle dedin bana nehri göstererek
    Kağıttan gemilere binmiş
    Çocukların gözlerinden
    Babaların son teli kırılmış
    Sözlerinden akar bu nehir
    Ve akışı denize ağıtıdır anaların
    Su ve ateş şahit olsun
    iniltili tövbelerine
    Dinle!
    Aynı yorganın altında üşüyemediğim
    Dinle!
    Aynı yastıkta ölemediğim

    Bir ahir zamandı

    İçinden tramvaylar geçen eski bir şehirde belki
    Alnından öperek kutsadığım
    Kimsenin inanmadığı masaldı
    Korkmuş çocuk gibi sokulurken kokuna
    Saçlarına kaç göz konmuş dedim
    Acıların kuraklığı vurmuş bakışlardan
    Dağları aş dedin
    Yollar “yok” yüzümün incesidir
    Ferhat’ın gürzü senin yüreğindedir
    Az ve uz gitmeyen ayaklarımı gösterdim
    Dedim;
    Peki ama bunların suçu ne

    Bir ahir zamandı

    Kör gözümün yaşıydın
    Aramızda koca bir dünya vardı
    Ve aşılmaz engelleri kelimelerin
    Bakışların hırpalardı saatleri
    Bir dilim ekmek için
    İhanet ettiğinde martılar
    Hüzün entarine saklanırdın
    Ben seni üşüdün sanır sarılırdım
    Ve kırmızı eteklerin
    Süpürdükçe telaşını sokakların
    Arkamızda hiç şahit bırakmazdı

    Bir ahir zamandı

    Şehirde iki çocuk el ele yürüyordu
    Karınları aç yol karanlık bir çarşı
    Mavi pencereli aşı boyalı evin önünde
    Sen resimler çektiriyordun hayata karşı
    Gamzende gül çiziği
    Radyoda hüzzam
    Vuruyordu masalların kuytusuna
    Gözü yaşlı bir liman
    Arkamızda manzaralar
    Arkamızda zabıtalar
    Yasaklar ve yıldızlar vardı
    Nehrin kenarında iki çift pabuç izi
    Bir de şarkılar yarım kaldı

    Bir ahir zamandı

    Ölürken bile sana yürüyordum
    Kendimden çoğalıyordum halka halka
    zaten “yok” bir limanda
    Suyuma atılmış bir taş gibiydi sesin
    Bir gemi güvertesinde
    Hiç şımartılmamış çocukluğuma
    El sallayan resmin
    Sen serçe vicdanlım
    O gün konuştun martılarla
    Yüzün eskirken korkulara
    Ben ağlıyordum
    Kuş dilimle Sultan Süleyman’a

    Bir Ahir zamandı

    Sandığında küflendi sandığın
    Yüzü gün yanığı dervişlerin
    Dudağında salavattı
    Yani “Aşk”tı


    ŞAHAN ÇOKER


     
  2. flora

    flora Well-Known Member

    eline sağlık çok güzel bir şiirmiş
     
  3. Uygu

    Uygu New Member

    Paylaşan yüreğinize şükranlarımla Flora
     
  4. okuyucu_

    okuyucu_ New Member

    teşekkürler güzel bir şiirdi :)
     
  5. Uygu

    Uygu New Member

    Dinlemekten hiç bıkmadığım şiirlerden

    Teşekkürler okuyucu_:))
    Şairimizin yüreğine sağlık diyelim
     
  6. Uygu

    Uygu New Member

    Rica ederim çakal

    Beğenmenize çok sevindim:))
     

Bu Sayfayı Paylaş