Bugun Hangi Şiir Sizi Anlatıyor ?

Seni bağırabilsem seni,
Dipsiz kuyulara,
Akan yıldıza,
Bir kibrit çöpüne varana,
Okyanusun en ıssız dalgasına
Düşmüş bir kibrit çöpüne.

 

Bu karanlık bitse artık, bir ay doğsa
Bir deli rüzgar çıksa;
alıp götürse
Yılların içimde bıraktıklarını…

 

Bu yolculukta herkes
Kendinin sanıyor yolu,
Kendinin sanıyor yolculuğu,
Kendinin sanıyor yol türkülerini,
Ve kendinin sanıyor kendi’ni.

Cahit Koytak

 

çoktan kalkmış bir treni bekliyoruz biletsiz
yabana atılacak şeyler var bavulumuzda
şu havuza çakılırım şu ummana nefessiz
şu kazanda yakılırım şu nazarda hevessiz
gitmiyorum diyorsam ve ne kadar gidiyorsam
yüzme bilmiyorsam ve ne kadar yüzüyorsam
şu yüzmediğim suların da cümlesinin dibisin..

[ Alper Gencer ]

 

çoktan unutulan şeyler var,
aramızda
bir sesin yokluğunda kaybolan
ve varolmayan onca olanlara rağmen
ben varmışcasına yaşarken
olmamışcasına yok olurken sen.

 

bugün
yeniden dönüp bakınca gökyüzüne
Rabbim dedim;
çok şükür hala mavilikleri görebiliyorum...

 

'Bir tatlı ömür gibi gitmeye niyetlendim
Ayrılık atına eğer vurdum inadına
Ama bizi unutma, hatırla ama...'

 

yapamadığım onca şeye rağmen
yaptıklarımdan korkuyorsam
yapacaklarımın seni ürkütmüyorsa
ben saklanıyorsam
sen kaçıyorsan
kuytu köşe
bucaklarda
adını sorarken
titriyorsam bir
ayaz vakti
üşüyorsam ruhen
yalnızlığımın
son demini de
çay yapıp içiyorsam
gitmiyorsa hiç birşey
hiç birşey gibi
varolamıyorsam
ağlıyamıyorsam
kahrolamıyorsam
yokolamıyorsam
hiçolamıyorsam
yaşıyorum
her zaman ki
gibi

 

“Gelişin gibi onurlu olmalıydı gidişin.
Gel gör ki kötü oynadın bu oyunu,
Erken düştü masken yüzünden.
Demek sen içimde büyüttüğüm bir dev değil;
Bir hiçtin.
Görüyorsun işte,
Gittin,
Ve de bittin.”
— Ahmet Selçuk İlkan

 

Ayağı kayan bir çocuk kadar şaşkınım,
bilemedim düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi..

büyülendim ama büyüyemedim
aklım ermedi aynalara ve suya
yüzümü gösterip kalbimi neden
sakladıklarını öğrenemedim
şaşkınım, cahilim ben bu dünyada...

Ahmet Telli

 

Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
Tuttukca güçleniyorum kalabalık oluyorum
Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
Bana dönesin diye bir bir kapattım
Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmeyeceğimiz bir yer beğen.. başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Durma kendini hatırlat
Durma göğe bakalım...

Turgut Uyar

 

Oysa ben bir akşamüstü
oturup turuncu bir yangının eteklerine
yüreği avuçlarımda atan bir can yoldaşıyla
dünyayı ve kendimi tüketmek isterdim.

Şükrü Erbaş

 

güzel kadınlara kederli şarkılar söyletmeyin
birbirini çoğaltıyor üç acı
kadın, güzellik ve şarkı..

kederli şarkıları güzel kadınlara söyletin
birbirini bütünlüyor üç acı
kadın, güzellik ve şarkı...

ey insan ömrünü dolduran biçimleyen duygu
hüzün müdür her vakit mutluluğun bir yüzü?

Şükrü Erbaş

 

Alışma bana, ne yapacağım belli olmaz,
Bugün varım, yarın birden yok olurum.

Dokunma bana, kapanmamış yaralarla doluyum,
Canımı acıtma bir yara da sen açma.

Sevme beni, yoğun duygularımda kaybolursun, tutuştururum.
İsteme beni, yasaklarla boğuşursun, engellerle doluyum.
Çözmeye çalışma sakın, seninle karışır iyice kördüğüm olurum..

Anlama beni, ben kendimi anlarım, ben böyle mutluyum..
Aşkı yaşatmamı isteme asla,
Ben aşka yıllardır inanmıyorum.

Güveniyorsan kendine, inandır beni aşkın varlığına.
Sonucunda öyle bir aşk yaşatırım ki, vazgeçemezsin, tutkun olurum..

Yıkabilirsen duvarlarımı, sakın bırakma beni,
Tüm tutkularım ve gücümün arkasında,
Hala minik bir çocuğum,
Büyütemezsen kaybolurum...

Alışma Bana - Helen Hiçbitmez

 

bir kez daha
dönüp bakınca aynadaki son
suretine
rengarenk bir gökkuşağı
dağılıyordu
içimdeki umut perdeleri
bir yastığın
etrafa sacılan tüyleri gibi
toplamanın bile imkanı yoktu
son gidişinde.

 

sen ağlayınca
tıklım tıklım olurdu tren garları
günlerce beklerdim, bir haber beklerdim
yüksek telörgülere takılırdı uçurduğum kuşlar

gece gölgeler dolaşırdı dışarıda
devrilen çöp bidonları ürkütürdü seni
kalkıp perdeyi aralardın
uyku tutmazdı, ağlardın

içini dökecek birini arardın
kimseler gelmezdi, aynaya bakardın
ağlardın

sen ağlardın, ben yokluğunda donardım
gözyaşların göğsüme damlardı
hüzünlü bir keman sesi uyandırırdı beni
diken diken olurdu suladığım çiçekler
seni duyardım...

 

Önce sesin gelir aklıma
Çaresiz kaldıkça hep seni düşünürüm
Güzel olan dolgun başaklardaki sarışın sevinçli
Sonra cumartesi günleri gelir
Sonra gökyüzü gelir hemen kurtulurum
Bir yağmur yağsa da, beraber ıslansak.



Turgut Uyar

 

“
ayışığında oturuyorduk
bileğinden öptüm seni

sonra ayakta öptüm
dudağından öptüm seni

kapı aralığında öptüm
soluğundan öptüm seni

bahçede çocuklar vardı
çocuğundan öptüm seni

evime götürdüm yastığımda
kasığından öptüm seni

başka evlerde karşılaştık
iliğinden öptüm seni

en sonunda caddelere çıkardım
kaynağından öptüm seni



” Cemal Süreya, Soluğundan Öptüm Seni. - Adam, 2003.