Bugun Hangi Şiir Sizi Anlatıyor ?

geçmek bilmeyen binbir türlü sancının ardından
doğan yeni bir gülüşün hatrına
yeniden bakınca gökyüzünün maviliğine ve uçsuzluğuna
bir kez daha şükredebilmek
gururun önünde
yerde yatarken ve
ısınıyorken ruhun
hiç olmamacasına.

 

''Ne kalacak bizden?
Bir mektup, bir kart, birkaç satır ve benim şu kırık dökük şiirim
Sessizce alacak yerini nesnelerin dünyasında
Ne kalacak geriye savrulmuş günlerimizden
Bizden diyorum, ikimizden
Ne kalacak?..''

Murathan Mungan

 

''Sen olmalıymışım ben,
daha çok olmak için,
ödemek için borcunu geleceğe,
iplerimi çöz, açılsın yelkeni aklımın,
rüzgar var içimde, iplerimi çöz,
ne kadar çok açılsak birbirimizden
o kadar bağlanırız, iplerimi çöz!''

 

Yüzlerce hikaye yazıcam daha..!
Gizli öznesi SEN olan...
GİT diyemedin tamam
O kadar da acımasız olmadın.
Kabul...
Ama keşke kal diyebilseydin.
O zaman bir adım bile uzağına gidemezdim...
İNAN...

Cihan Hatipoğlu

 

''Öldüm say,odama gir.
Yatağıma uzan...Tavana bak ve gülümse.
Ama uzanmadan önce yatağıma otur bir bardak çay iç.
Sonra ruhuma Fatiha oku.
Kitaplarım, kalemlerim, defterlerim, notlarım sana emanet.
Çay bardağımı da almayı unutma.
Özel eşyalarımı koyduğum kutu masamın 2. çekmecesinde.
Yazılarımın olduğu dosya da o kutunun altında.
Kokumu unutma.
Ellerimi dokundurduğum her yere dokun.
İz iz beni ara, beni ara.
Ağlama sakın, bilirsin ağlayanlara dayanamam; sana hiç kıyamam.
Öldüm say.
Kimsenin yüzüne bakma, kimseyle konuşma evin içinde.
Zaten kimse sana sormaz kim olduğunu.
Bakışlarımın izini taşıyan bu yüz ''yaratılmışım''dan başka kim olabilir ki?
Kitaplarımı karıştır, gözlerimi ve parmaklarımı dolaştırdığım sayfaları, altını çizdiğim cümleleri özenle oku.
Kendini bulacaksın.
Mektupları tekrar oku.
Mektup demişken aklıma geldi, ''Gidiyorum Bu'' şiir kitabının arasında sana yazdığım bir mektup var.
Onu al ama odamda okuma, bir parkta oku.
Yağmur yağmasına gerek yok, hava durumu önemli değil.
Sadece şunu söylüyorum: Ağlama, çay iç, şiir oku ve kitaplarımı hep sakla...''

 

''umursamıyorum yılgınlığımı filan
çünkü sessizce yaşanmalı her şey
bir devrim sessizce olmalı mesela
ve her sözcüğüne inanmalı bir palyaçonun

bir palyaço neden yalan söylesin ki
ben palyaço olsaydım söylemezdim
marangoz olsaydım da söylemezdim
ben insan olsaydım yalan söylemezdim!''

T.Uyar

 

''Hani bazen insan birini yanında tutmayı bilmez,
ama onun yokluğunu da istemez.

Kaybetmeyi göze alamaz,
ama kazanmak için mücadele etmez.

Bağlanmaya cesaret edemez,
ama ondan tamamen kopmayı da beceremez.

Ne sevilmekten vazgeçer, ne sevmeyi bilir..

Hani çok sonra zaman geçer de kaybeder ya,
İşte o zaman dökülür dudaklardan, itiraf edercesine:

Ne gözümü alabildim, ne göze alabildim....''

CAN DÜNDAR

 

İçimde bir sıkıntı gibi cinayet,
İçimde bir sığıntı gibi telaş,
İçimde felaket gibi bir merak.

Küçük İskender / Bir Daha Bana Benzeme Angel

 

hiç özlemedim seni
özlemek dostluktandır
dostluğundan öte bulmalıyım seni

özlemek
yanında olmak isteğidir
gülüşünü görmek biraz da
hiç özlemedim seni ...

 

çocuksun sen sesinin çağlayanına düştüm
bir çiçeğe tutundum düşerken, ordayım hâlâ
sallanıp durmaktayım bir saatin sarkacı
nasıl gidip geliyor gidip geliyorsa öyle

çocuksun sen alnına kırlangıçlar konan
bir bulutun peşine takılıp gittiğimiz yer
okyanus diyelim istersen ya da sen söyle
batık bir gemiyim orda, seni bekliyorum...

Ahmet Telli

 

Yoruldun ağırlığımı taşımaktan,
Ellerimden yoruldun.
Gözlerimden gölgemden,
Sözlerim yangınlardı.
Kuyulardı sözlerim.
Bir gün gelecek ansızın gelecek bir gün,
Ayak izlerimin ağırlığını duyacaksın içinde.
Uzaklaşan ayak izlerimin,
Ve hepsinden dayanılmazı bu ağırlık olacak.


Nazım Hikmet Ran

 

Başımı öne eğmişsem
ve geçiyorsam kendimden
utanıyorsam onca insan adına
gülmüyorsa gözlerim eskisi gibi
ağlayamıyorsam mutluluktan
gülümsemeleri duymuyor
ve görmüyorsam
avazım çıktığı kadar bağıramıyorsam
haksızlığın karşısında
ve susuyorsam ürkek bir kuş gibi
söylesenize neyim kaldı ki
insanım demeye

 

Sen uykusuzluk nedir bilir misin ?
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı ?
Gözlerini tavana dikip düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle
Bekledin mi hiç ?
Gelmeyince seni aramayınca
Ölesine ağladın mı ?
Sonra çekilip en koyusuna yalnızlıkların
Ona ait ne varsa
Bir bir hatırladın mı ?
Sen günden güne erimeyi bilir misin ?
Dev bir ağacın vekarı içinde ölmeyi
Bir teselli aramayı
Issız parklarda tenha sokaklarda
Ve bütün bir şehir uyurken uzaklarda
Deli divane yollara düşüp
Yaşlanmış bir köpek gibi
Eskimiş bir gömlek gibi atılmışlığını
Hissettiğin oldu mu ?
Sevmekten , günler geceler boyunca yürümekten
Elin , ayağın kalbin yoruldu mu ?
Sen yalnızlığın acısını bilir misin ?
Unutulmak bir hançer gibi saplandı mı sırtına ?
İçinde kıskançlığın zehirli çiçekleri açtı mı ?
Bütün gururunu çiğneyip
Sevdiğinin geçtiği yollarda bastığı toprakları
Eğilip öptün mü ?
Sen çaresizlik nedir bilir misin
Sen yokluk nedir gördün mü ?
Yanan başını duvarlara vurup parçalamak
Geldi mi içinden ?
Sen her gün bin defa öldün mü ?
Böyleyim diye ayıplama beni
Bir gün kendimi sonsuzluğun koynuna bırakırsam
Yaralı ve yenik bir asker gibi
Darılma ;
Unutma ki
Her seven adsız bir kahramandır

 

Seaboy' a....

 

bir kez
daha harmanlaşıyorum
acıyla
oyun oynuyordum oysa ben
nereden bilebilirim ki bu
denli sızlatabilirdi ..

 

bugün
yeniden başlayınca hayat
baş ağrısını bile umursamıyorsun bir müddet
gözlerin kan çanağına dönmüş olsa bile
aynadaki sana bakarken
aslında kendini görmüyorsun

 

gölgem bile yabancı geliyor oldu artık
kimdim nereye gidiyordum bu
kalyoncu kasabasından
yerler
mekanlar
ne kadar farklıydı
buralı değildim ama buralı gibi gözüküyordum

 

ne önceye yetişiyor elim,ne sonraya…
ve ölünce olacaklar için sebepleri zihnimden kazıtmam birikiyor ha!
birikiyor şu köşe başında birlikte güldüğümüz,
şu balkondaki sigara,
şu ellerin ellerimde gittikçe birikiyor ha!
dönüp mazime baktığımda,
yaşanan onca şeye kendimi kattığımda,
yani her defasında açıldığım o denize yüzdüğüm gemilerle battığımda;
dünyanın yalanlığı ikimiz arasında her daim boğdurulacak bir şeydir ha!
öyledir...
çünkü hep olmayacak şeylerin yazıldığı bir oyunun bitmeyen provası
ve elbet seni bir türlü unutamıyor olmamla
düşen irademin muhtevası aynıdır
boştur.
bir yere varmaz.
boş olmakta ve bir yere varmamakta rakip de tanımaz ha!
bunun için dünya ilk elden çıkarılacak bir şeydir bizim için
öyledir...öyledir...

 

Sevilen sevene karşı sessiz,

Başkasına sevinçler de dağıtsa…
Sükût, kara yazısı sevenlerin,
Onlar da ne türlü bir kâğıtsa,
Hep keder üstüne yazdılar aşkı.
Sessizce haykırıp durdular,
Bu da ne biçim bir ağıtsa.
Bizim illerde kara sevdâ gibiydi kar,
Çünkü sessizdi ak da olsa.
Karanlık ve derin bir sükût idi kar,
Acısı uzardı, sevinci kısa;
Şimdi dilerim yine yağsın, buz kessin ortalık,
Buz kessin, karayel essin, her bir şey tükensin.
Bilirim helâke gidecek ben,
Kalacaklar arasında sensin.
Yetmez mi, “Hüzünler Perisi” yetmez mi?
Sana bir “İnşirah Sûresi” neşesi
Bana bir “Yâsin”.

Hüsrev Hatemi