Bugun Hangi Şiir Sizi Anlatıyor ?

''Dünya çocukluğunu yitirdiği günden beri
beyaz kağıda yanlışlıkla düşürülmüş mürekkep gibi
kirletiyoruz kendimizi durmadan.
Biri bir hatim indirsin
Biri bir dua etsin
Biri bir şiir okusun
Biri bir ayet sürsün dudağımıza
Biri vicdanı açıklasın bize.
Dünya hayat yitimi:
Ruhlar bedenlerden önce ölüyor her nasılsa...''

 

''Ben senin ellerini hiç tutmadım
Soğuk mudur,sıcak mıdır hayal ettim sadece
Değmedim..''

Ali Lidar

 

''Orda bir savaş var içimde

Kokla şair bu taşı Gazze’den getirdim
Bu görmüş olduğun kurşun
Filistin’in göğsünden çıktı
Sen Oğuz Atay'da yüzerken
İntihar yiyip intihar kusarken
Bir çocuk adam gibi öldü...''

 

''sabah olur
gelip uyandırırsın beni şakaklarımdan
denizin dibine dibine dehlizlerin uzanır
gözündeki mercan dalga yer yanaklarından
çok telli bir gövde dallarıyla tutuşur
yengeç ağlar kum duyar,ben ağlasam kim duyar?...''

 

''ömrüm şimdi ilk kez gittiğim bir şehrin
Kamil Koç bekleme salonunun televizyonundan
Otobüs geldiğinde yarım kalacağını bile bile izlediğim bir film...
Hayatı tasolarımdan ve babamın azarlarından
ibaret sandığım çocukluğumdan
Bir futbolcu çıkartması kadar bile iz yok ne yazık..''

Ali Lidar

 

Özdemir Asaf

 

ama sen beni yine de sakla
sığındığım yerde tut beni
beni sevmeyi unutma...

 

Orada
beni düşünüyorsun
Hissettim bunu:
Bir şiddetli rüzgar gibi
aşarak tepeleri
geçerek boğazları
ulaştı buraya
geldi dokundu bana
düşünmen beni.

Orada
beni düşünüyorsan
hissetmelisin bunu:
Bir rengarenk ışın gibi
aşarak tepeleri
geçerek boğazları
ulaşmak oraya
gelip dokunmak istiyor sana
düşünmem seni....

Oruç Aruoba

 

''Bir kuyunun dibindeki ak bir taş örneği
İçimde bir anı
Karşı koyamam, koyamam da:
Bir yanı sevinç, bir yanı acı…

Tanrılar, biliyorum dönüştürürler
İnsanları nesneye- bilinçlerini yok etmeden,
Güzelim hüzünleriyle yaşasınlar diye sonsuza dek.
Sen de benim için bir anıya dönüştün....(güzelim hüznünle..)


Anna Ahmatova

 

"adın
adıma değsin
ilk okul fişlerinde
seni bana yazsın çocuklar."

 

''Seni kara kaplı bir defterin beyaz sayfalarına yazdım
seni tükenmez bir sevgiyle o satırlara kazıdım,
kelimeler ki, bir deli rüzgarla savrulacak gibi
ince ve kırılmaya müsaittir...
git dersen giderim kalamam sevdiğim
sen bilmezdin ya bendeki fırtınaları
suskunluğum huzurdu,ama ben iflah olmaz bir hüzünbazdım....''

 

Çayda akan su gibi , çölde esen yel gibi
İşte bir günü daha kayboldu ömrümün.
Ben ben oldukça iki günün gamını bir çekmem.
Biri geçip giden gün biri gelecek gün.

 

''Bir sır...çocuksun..
baştan çıkarır gibi açığa çıkardın beni
ayrılık mı; beni aşka terk ettiğin için seviyorum seni!''

 

''Canı cehenneme rahat uyuyanın
Kapısını örtenin perdesini çekenin
Yüreği yalnız kendiyle dolu olanın
Duvarları ancak çarpınca görenin
Canı cehenneme başkasının yangınıyla
Evini ısıtıp yemeğini pişirenin!!!!!!!!''



Şükrü Erbaş.

 

İnsanlar vardır,
Gelip geçerler hayatlarımızdan
Kimi depremlerle gider,
Kimi fırtınalarla…
Ben kalanlardan yanayım.
Gitmeyenlerin sadakatini ve sabrını severim,
Sarılıp bırakmayanların sıcaklığını...

 

''Aynı dilde mi kederlendik sahi
Aynı yüzyıl mıydı şu yaşadığımız…!!!''

Şükrü Erbaş

 

''Ne güzel şey hatırlamak seni:
bir mavi kumaşın üstünde unutulmuş olan elin
ve saçlarında
vakur yumuşaklığı canımın içi İstanbul toprağının.
İçimde bir insan gibidir
seni sevmek saadeti..''

 

Böyle akıp gidiyorsa zaman,
Belki deyip duruyorsan bıkmadan, usanmadan.
Acılarını acılarla tedavi ediyorsan,
Anılardan derlediklerini merhem diye sürüyorsan yaralarına,
Beynini kemiren sorulara sorularla cevap veriyorsan,
Dertlerini işe yaramayan dermanlardan daha çok seviyorsan,
Daha çok sahipleniyorsan…

Gece ile gündüz arasına bir ayrım koyamıyorsan,
Kalmak canını acıtıyor buna rağmen gitmeye cesaret edemiyorsan,
Diline gelen kelimeleri sürekli içine atıyor yine de sessiz kalamıyorsan,
Her saniye daha çok umudunu kaybediyor,
Aynı şekilde içinde bir şeyler filizleniyorsa,
Ağlamak ile gülmek arasında mekik dokuyorsan
Ve bu ikisi arasında bir fark göremiyorsan artık…


Hem kendini karanlık odalara kapatıp dünyayla ilişkini kesmek
Hem de bir an önce çıkıp o sokağa gitmek istiyorsan,
Yüreğindeki coşkun isteklere bedenin cevap veremeyecek kadar yorgun ve hastaysa…

Yaz sıcağında üşüyor, kış soğuğunda terden bunalıyorsa bedenin,
Kalabalıklar içinde yapayalnız hissediyorsan kendini,
Durmadan konuşmak isteyip yine de dilini damağına yapıştırıp susuyorsan…

Her şey sende tam tersine sirayet etmeye başlamışsa artık…
Gidemiyor, kalamıyor, konuşamıyor, susamıyor, ağlayamıyor, gülemiyor, duramıyorsan…
Ve bütün bunları açıklayacak şey; sadece bir ‘belki’yse eğer…

Belki olur diyorsan, belki değişir diyorsan,
Üstelik buna bir sebebin de yoksa,
Hiç ışık yokken karanlığın dağılabiliceğine inanıyorsan umutla

Belki… Belki…
Umutla Şems gelir, Umutla Şemistan olur…


Şiir: Kemal Aykaç

 

Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni

Ne kadar yakından ve arada uçurum;
İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi

Uyandım uyandım, hep seni düşündüm
Yalnız seni, yalnız senin gözlerini

Sen Bayan Nihayet, sen ölümüm kalımım
Ben artık adam olmam bu derde düşeli

Şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum ordan oraya
Yoksa gururlu bir kişiyim aslında, inan ki

Anımsamıyorum yarı dolu bir bardaktan su içtiğimi
Ve içim götürmez kenarından kesilmiş ekmeği

Kaç kez sana uzaktan baktım 5.45 vapurunda;
Hangi şarkıyı duysam, bizim için söylenmiş sanki

Tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor
Nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini

Çocukça ve seni üzen girişimlerim oldu;
Bağışla bir daha tekrarlanmaz hiçbiri

Rastlaşmamak için elimden geleni yaparım
Bu böyle pek de kolay değil gerçi...

Alışırım seni yalnız düşlerde okşamaya;
Bunun verdiği mutluluk da az değil ki

Çıkar giderim bu kentten daha olmazsa,
Sensizliğin bir adı olur, bir anlamı olur belki

İnan belli etmem, seni hiç rahatsız etmem,
Son isteğimi de söyleyebilirim şimdi:

Bir gece yarısı yazıyorum bu mektubu
Yalvarırım onu okuma çarşamba günleri