Bugun Hangi Şiir Sizi Anlatıyor ?

O olmazsa yaşayamam
O olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü...
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela.
O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle O daha az sever seni,
Senin O’nu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini…
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları…
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
“O benim.” diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir Şeylerin…
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, yada pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden,
Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın.
Ucundan tutarak…

 

''Uzun cümlelerle konuşuyor kalabalık
Bir sözcüğe * sığdırdığın dünyayı seviyorum...''



*balım

 

Ben ona sıkıntılı güz günlerinde
Yedi renkli yaz yağmurları dilemiştim
Kırmak istememiştim duygu filizlerini
Büyük bir ustalıkla susturup içimdeki uğultuyu
Rüzgarımı olanca yumuşaklığıyla salmıştım üzerine
İncinmesin diye tek
Acıyı bile ters yüz eden
İncelikli bir gülümsemeyle yüzümde

Ben ona gittikçe soğuyan zamanlarda
Sıcacık bir sığınak olayım istemiştim
İnsanlar içinde üşüdükçe
Güvenle gelebileceği

Kuşların kanatları neden vardır?
Bir insan neden ağlar yarı yaşına gelince?
Bulutlar gökyüzünün yükü müdür, süsü müdür?
Tutsağı mıdır rüzgarın, sevgilisi midir?
Konuşayım istemiştim bir yüreğin dilince
Yanıtı olmayan sorularda boğmak istememiştim

Ben ona sabah olamasam da
Dingin bir ikindi olayım istemişimdir
Her şeyin usul usul durulduğu saatlerde gelsin
Yüzünde uçuk bir gülümsemeyle
Yaslasın yorgunluğunu gövdemin yaşlı çınarına
Serip üzerine yapraklarımın ağırlıksız yorganını
Dinlendireyim istemiştim
Üşütmek istememiştim.

Ben ona ne istemişsem bu yalnızlık aylarında
Gecikmiş... İnce... Güzel ve uzak...
Biraz da kendime istemiştim
Sevgi adına

 

Yüreğimde büyüttüğüm gül güneşe çıkamaz
Yüreğim o gülü büyütmezse ışıyamaz.


Günüm seninle başlasın istemiştim
Çok değil ki...
Bir içten gülüşünle ışısın gecem
Uzun suskunlukların dilsiziydim
Sesin aksın istemiştim dupduru
Dağ suları gibi serin
Yüreğimin ölü topraklarına.
Kirpiklerin gölgelesin yüzümü
Gözlerin ömrümün göğü olsun
Demiştim, çok değil ki...

Şükrü Erbaş

 

gidiyorum şimdi
başka bir şehrine kalbimin;
gözlerindeki uçurumun kenarında oturup
yokluğunu seyretmeye,
söndürüp tüm ışıklarını caddelerimin
sözlerini dinlemeye
gözlerimi sana kapatarak.

hangi şehrine gitsem de kalbimin
orada beni bekler -bir- cümlen.

gidiyorum;
fakat üzülerek biliyorum ki,
içimde olmadığın yer yok...

 

Benden zarar gelmez
Kovanındaki arıya
Yuvasındaki kuşa;
Ben kendi halimde yaşarım
Şapkamın altında.
Sebepsiz gülüşüm caddelerde
Memnuniyetimden;
Ve bu çılgınlık delicesine
İçimden geliyor.
Dilsiz değilim susamam
Öyle ölüler gibi
Bu güzel dünyanın ortasında

 

"Seninle olmanın en güzel yanı ne biliyor musun?
Elin elime değmeden avuçlarımı terleten sıcaklığını ta içimde hissetmek.
Seninle olmanın en kötü yanı ne biliyor musun?
”Seni seviyorum” sözcüğü dilimin ucunu ısırırken
her konuşmamızda boş yere saatlerce havadan sudan söz etmek.
Seninle olmanın en heyecanlı yanı ne biliyor musun?
Aynı şeyleri seninle aynı anda düşünmek birlikte ağlamak gülmek.
Ve buradayken bile seni çılgınca özlemek…
Seninle olmanın en acı yanı ne biliyor musun?
Seni hiç tanımadığım bir sürü insanlarla paylaşmak.
Senin yanında olan, seninle konuşan herkesi çocukça kıskanmak.
Seninle olmanın en mutlu yanı ne biliyor musun?
Tanıdık birileriyle karşılaşma tedirginliği ile yollarda yürümek yan yana…
Elimdeki şemsiyeye inat yağmurda ıslanmak birlikte.
Elimde kır çiçeğiyle seni beklemek…
Aynı mekanlarda aynı yiyecekleri yemek.
Seninle olmanın en romantik yanı ne biliyor musun?
Sensiz gecelerde sana söyleyemediklerimi yıldızlara aya anlatmak… Okuduğum kitabın sayfalarında dinlediğim şarkıların türkülerin şiirlerin her mısrasında seni bulmak.
Seninle olmanın en zor yanı ne biliyor musun?
Seni kaybetme korkusuyla hayatta ilk kez tattığım o tarifsiz duygularımı umut denizinin ortasında küreksiz bir sandala hapsetmek.
Sevgili yerine yıllarca dost kalmayı başarmak.
Yalın ayak yürümek bıçağın en keskin yerinde.
Kanadıkça tuz yerine gözyaşlarımı basmak yüreğime...

Seninle olmanın tek yan etkisi ne biliyor musun?
Nereden bileceksin?
Sen benimle hiç olmadın ki.
Olsaydın avuçlarım terlemezdi…
Isırmazdım dilimin ucunu…
Özlemezdim seni yanımdayken...
Kıskanmazdım...
Korkmazdım yollarda yürümekten...
Islanmazdım yağmurlarda…
Yıldızlara aya dert yanmaz, böyle her şarkıda perişan olmazdım.
Korkmazdım seni kaybetmekten ayaklarım kan revan atlardım sandaldan denize…
Ve her kulaçta haykırırdım seni..
Ama sen hiç benimle olmadın ki…
Ya aklın başka yerlerdeydi ya yüreğin…"

 

Ne zaman başlar ayrılıklar?
Dostluklar biter ne zaman?
Aynı kalmıyordu hiçbir şey, değişiyordu her şey kendiliğinden.
Birimiz söylemeliydi bunu ötekini incitmeden.

 

İçim gurbet yerine dönüyor sen susunca..
Memleket yangın yerine dönüyor silinince gülüşün..
Gözlerinde umutsuzluk görünce soluyor açmaya yüz tutmuş çiçekler..
Söyle bana ben nasıl güleyim.
Çocuklar nasıl gülsünler..

 

''Ah ne varsa beraber sevmeye yetişemediğimiz
yokluğunda hepsini birer birer seviyorum..''


Ali Lidar

 

Şimdi diyorum şimdi
Bir deniz, denizde vapur, gökyüzünde martı
Semaverde çay olmalı
Bir de çaya yaren.

* Cemal Süreya



*Ölüm yıldönümünde Usta'yı rahmetle anıyorum..

 

"Sen benim en çok saklandığım
içine girip korktuğum
çamlarını yıkamadığım,
karanlığını bozamadığım
sen benim durup durup saplandığım
mutlu an biraz uzun olmasın
yoksulluk gibi gideceğim bir yer var
efkarın aşılmaz yalnızlığın kaçınılmaz olduğu"

acz..

 

İyileştiren sevgilere ihtiyacı var insanın,
Seni tüm zaaflarınla,hatalarınla kabul eden,
Tüm korkularınla bilen,
Hesapsızca ve sorgusuz,
Şartsız ve koşulsuz,
Bencilce olmayan,
"Benim" den önce senin olan,
Onaylamasa da kabul eden bir yumuşaklıkta,
Kalbinin içi kadar bir uzaklıkta,
Sonuçta değil süreçte iyi gelen,
İyileştiren sevgilere ihtiyacı var insanın.

Düşüncesi bile gülümseten,
Omuzlarındaki tüm yüklerinden seni azad eden,
Keder değil yaşama sevinci veren,
Tüm yaralarını kendi bile fark etmeden saran,
İyileştiren,iyi gelen sevgilere ihtiyacı var insanın.

Beklentileriyle yormayan,
Yanında sen gibi sen olduğun,
Tüm yanlış bildiklerini unuttuğun,
Hiçbir hesap yapmadığın,yapamadığın,
İyi gelen,iyileştiren sevgilere ihtiyacı var insanın.

Seni kalıplar içine sıkıştırmayan,
Tüm kayıp taraflarını bakışlarıyla bulduran,
En beceriksiz taraflarını,
Sevimli bir çocuğun yaramazlığı gibi görüp,
Seni sevmeye daha da sarılan sevenlere ihtiyacı vardır insanın.!

İyileştiren sevgilere ihtiyacı var insanın...

 

Kaç günümüz varsa şunun şurasında
O kadar güneşimiz var
Her günlük hakkımızdır mutluluk
Anla
Dün bugün eksilen güneşler
Ödenmez yarınla..

 

Kapımı kırdılar benim,
bilseler çalmasını zamanlı,
zamansız açardım ben kapımı; -bilemediler.

Sabahları diyorum sabahları;
ben hep mutsuz ve aksi kalkarım,
günden bir şey beklemem.
Gün yanıltabilir, gün sürpriz yapabilir
Sen kahvaltı hazırlarsan gün güzel demektir; işte bu kadar basit.
Ellerin.. ah ellerin çok güzel çocuk...

Gözlerine bakıyorum! Ah…!
Ciğerini biliyorum senin, işte bu yüzden kalbine dokunamam çocuk.
Neye en çok kırıldığını, şu hayatta en çok neye üzüldüğünü bilirim.
Ben dayanamam bunlara, seni üzemem çocuk.

Döner, dolanır yine aklına düşerim ama daha fazlasını bekleme,
yine sana yazar yine sana söylerim ama daha fazlasını isteme.

Akşam olsun,hüzne düşelim.
Hüzün geçmişi çağırır, gel yad edelim birer birer tüm sevdiklerimizi,
sevemediklerimizi, bizi sevenleri...
Sonra gözlerim dolar da dışarıya bakar, dalar giderim;
anla sebebini ama sorma; sen güldür beni.

İçim acıyor da bazen, unutamadığım değil de özlediklerim var benim.
İnsanlar birikti hep içimde,
atamadığım anılar; usul usul konuşurlar arada.

Sonra içime bir üşüme gelir yoksunluklardan,
çay iste bana daha ben söylemeden. Hadi ısıt beni biraz.

Gel çocuk! Kapı kırık, soğuk çok girmesin içeri!

 

Bilmediğim ve ne yapacağı belli olmayan
bir duyguyla hırpalanıyorum boyuna...

acz..

 

Gemilerde, otobüslerde, uçaklarda
gittim seni bulmak için
Seni;yani 'doğru kişiyi'
Doğru kişi kim?
Doğru kişi bazan en yakınında olabiliyordu insanın
bazan en uzağında..
Bunu bilmiyorduk
Sonunda doğru kişiyi değil hep kendimizi buluyorduk..
Aldırmıyorum ben şimdi intizar ettiğim birisi yok
Dua ediyorum hayatıma giren yanlış kişiler için
Bana gelince ben,
Hazan yüzlü bir adamı aradım hep..
Bir sonbahar günü beyaz pardösüyle
Kurumuş yaprakların üstünden
Kapımı çalmasını bekledim
Gelse ne olacaktı onu da bilmiyordum ya!
Olanaksız bir şey istediğimin farkındaydım
Yine de gemilerde, otobüslerde, uçaklarda onu aradım.
Bir tren bana adını söyledi.
Modern aşka üç gün inanabilirdim oysa ben
Uzun araştırmalar sonucunda,
Modern aşk konusunda diyebileceğim beş satır bir şey var
Artık çok da kafamı yormuyorum doğrusu
Diyeceğim şu:

Bunu yapan biri var
Bir ilişki bitiyor
Kadın kadın olduğu için mi
Erkek erkek olduğu için mi bitiyor bilmiyorum
Bunu yapan biri var.

Lale Müldür

 

AMA SENİN

Daha nen olayım isterdin,
Onursuzunum senin!