Bugun Hangi Şiir Sizi Anlatıyor ?

Şiir bu ya..
Belki sen de beni sevmişsindir
Belki bir akşamüstü güneş batarken…
Belki bir gece vakti yıldızlara bakarken..
Belki mavilikleri seyrederken sevmişsindir..
Masal bu ya sevgilim
Sen de belki beni sevmişsindir..​

 

'ben dokunamıyorum,
yazdıklarım dokunsun..'

 

...
Uzak nedir?
Kendinin bile ücrasında yaşayan benim için
gidecek yer ne kadar uzak olabilir?
Başım açık, saçlarımı ikiye
ortadan ayırdım
kimin ülkesinden geçsem
şakaklarımda dövmeler beni ele verecek
cesur ve onurlu diyecekler
halbuki suskun ve kederliyim

...
..
Bir hayatı,ısmarlama bir hayatı bırakıyorum
..
.

[ame="http://http://www.youtube.com/watch?v=22hEbOyWr3U"]le chute[/ame]

 

nasıl sevgi dolu bakarım
görmez sağır kalbin taş olur

 

​

 

Uyardım gelincikleri, üşüdüğünde gelip yaslanacaklar yüreğine.
Ama serçeler ve nergisler üzerine yemin ederim,
artık yapamam dediğinde,
Ben yine gelir sırtımı sırtına veririm.''


​

 

Aramızdaki mesafede gerilen
bir teli inletiyorum seninle
sesi ben duyuyorum tek,
bir şey duyduğu yok kimsenin
benden başka.

Bir hülyanın hatırasında
kasıp kavuruyorum kendimi
diyorlar ki, hayat yalandır,
aşk da.
Nasıl inanırım,o;
olmak istemiş de olmamış
bir yarım nefes gibi şuramda.

Sana dokunamayacak kadar
ürkek kalmış olduğum bu mesafeden
dön/erken sen
önce ayaklarının gerçekliğine inandır beni,

inanmak istesem de
senin gidişin yalandır bende.

 

herkes bir şeyi bekler ben hep seni beklerim
ben hep seni beklerim nasıl desem bilmem

 

emperyal oteli'nde bu sonbahar
bu camların nokta nokta hüznü
bu bizim berhava olmuşluğumuz
bir nokta bir hat kalmışlığımız
bu rezil bu çarsamba günü
intihar etmiş kötümser yapraklar
öksürüklü aksırıklı bu takvim
ben hiç böylesini görmemiştim
vurdun kanıma girdin itirazım var

 

Otur yanıbaşıma bilerek yanıldığım,
Zayıflığım benim, bayramlık sevincim.
Otur yakınıma, otur yalnızlığıma…
Yalan bile olsa, yanlış bile, suç bile
Dokun hayal ellerinle kalbimin derinine.
Essin teninden dişiliğin o bin yıllık
İnsanı baştan çıkaran Havva rüzgârı
Ayıplarla yasaklarla yoksul düşmüş
Şu kapalı ömrümün donuk ülkesine

 

Sevmeyi özledim biliyor musunuz. .
Kayıtsız şartsız bir gülüşü. .
Bir doğruya sevinmekten çok,
Bir saçmalığa gülümseyebilen hoşgörüyü. .
”Nerde kaldın” ayazını değil, ”hoş geldin” iyiliğini . .
Hiçbir şeyle yatışmayan yürek telaşını. .

 

Hava soğudu…
Kasım’ın son günleri…
Kar yağacak, bembeyaz olacak unutulmuşluğum.

 

Dedim ya oturuyorum öylece.
İyi ki etrafımda kalbimi tanıyanlar yok.

 

Sabret ki her şey hissettiğin kadar derin ve sonsuz olsun..
Sabret ki her şey gönlünce olsun..
Dertten kavrulsa da ciğerin, kurumuş bir dala dönsen de sabret!..
Sabret ki kim bilir belki de huzurda yeşereceksin..
Sabret ki o zor günde meleklerin dualarına dahil edilesin..
Sabret ki Hakkın Rahmetine kavuşacağın an, sevgi seliyle,
Yar'in nazarıyla, Rasulün şefaatiyle karşılanasın..
Bu yalan dünyanın dikenleri batsa da canına aldırma sabret,
katlan ki ebedii mekanın gül bahçeleriyle dolsun..
hangi dertten yakınıyorsan yine de sabret,
sabret ki O En büyük Merhamet sahibi ellerinden tutsun…

 

Merhabâ hoş geldin ey rûh-i revânım merhabâ!
..
.
Gönlüme hîç senden özge nesne lâyık görmedim
Sûretim aklım ukûlüm cism ü cânım merhabâ

..
.

|Seyyid Nesimi

 

Demek istiyorum ki, sen de yalnızsın benim gibi
Biz ikimiz de yalnızsak… ve işte bu durumda
İki kişilik bir yalnızlık olmaz mı bizimkisi?

 

Çok küçük bir yalanı
Çok büyük bir orantıda
Dinlediniz mi..
Çok büyük bir yalanı
Çok yalın bir doğrultuda
Söylediniz mi..
Gecikmiş bir gizlemİ,
Birikmiş bir özlemi
Sakladınız mı..
Gelmeyecek bir gideni,
Olmayacak bir nedeni
Beklediniz mi..
Bir gerçeği erken,
Bir açlığı tokken
Anladınız mI..
Hep mi hep ölecekmiş gibi,
Hiç mi hiç ölmeyecekmiş gibi
Yaşadınız mı..

Yalanı sürmeye sürmeye,
Yanlışı görmeye görmeye
Saklandınız mı..

Doğruluğun yönünde,
Doğruların önünde
Aklandınız mı..

Ortamsız bir yaşamda,
Yaşamsız bir ortamda
Harcandınız mı..

Özdemir Asaf

 

Kalp sırrına erenler neler yapar, bilir misin?
Kızmazlar, Küsmezler...

Kırmazlar, Kırılmazlar.
Her şeyde bir güzellik bulurlar.
Hiçbir şeyi insanoğlundan bilmezler...
Rabb'inden bilirler!
Her şeyi O'ndan umup, beklerler.
Ve, susarlar...

Susarak konuşurlar..

 

Soluduğum hava gibisin
Varken farkında değilim
Yokluğun ölümcül..

 

Alıp başımı
gidemiyorsam
Korktuğumdan falan
değil
Belki bir yerlerde
sen de
Usulca eğip başını
yere
Beni düşünüyorsundur
diye


Bütün kalmalarım bundan...