Bugun Hangi Şiir Sizi Anlatıyor ?

''Hallederdik mesafeleri ne vardı farkıma varsaydın
Ben burda erirken sana hiç mi duymadı yüreğin
Bak ben çok Perec okudum, Neşet dinledim, Tarkovsky izledim
Allah'ı ve tabiatı ve annemi karşıma alıp
Seni sevdim iç güdülerimin farazi gölgesini reddedip
Bak mesela ortalık nasıl karışık nasıl
Hayal et bak doğru bildiğimiz her şeye saldırıyorlar
Sürekli gittiğimiz mekanın kapısı kilitli misal
Sevdiğim,
Ezbere sevgilim deme bana bir düşün
Buralarda bu ara kesintisiz yağmur yağıyor
Bu aralar buralarda herkesin suratı asık
Bu ara söyleyebilirim bunu başka yolu yok inan
Saçlarına iyi bak, izin ver konacak kuşlara
Beni çabuk unutursun, dilek tut gelecek bahara..''

 

"Allah biliyor ya azizim;
biz söylesek de,
istesek de kötü olamıyoruz.
Lafın yerini de,
taşın konacak gediğini de aslında çok iyi biliyoruz.
Bizim imtihanımız da işte bu,
çok şeyin farkında olmak
ve susmayı tercih etmek, kıramamak.
Ama susmanın yorgunluğu
ve insan kalabilmenin kırgınlığı da bazen dayanılır gibi değil."

 

''bazen bir neden olmadan
bir çocuk gibi ağladığım oluyor
tatlı gözlerinden usandığım oluyor
bir neden olmadan
sözlerimden kağıtlarımdan
kitaplarımdan bıktığım oluyor
kendi bıkkınlığımdan usandığım oluyor..''

 

Aşk yolu üzereyim
yirmi yıldır
yol hala meçhul
bir kez katil
çoğu kez maktul oldum
yirmi yıl! ey aşk kitabı
hala birinci sayfadayım.

Nizar Kabbani

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=7W33yf3-BeU]Stephan Micus Gates Of Fire - YouTube[/ame]

 

''biri, takvimin ilk yaprağını koparıyor.
biri, hoş geldin yeni yıl; diyor.
biri, bir sigara yakıyor, çayını yudumluyor.
biri, sınır ötesinde,
biri, sınır berisinde, sinir harbinde.
biri, bombalıyor.
biri, savaş diyor başka bir şey demiyor.
biri, barış diyor, sesine ses arıyor.
biri, denemiş ve yanılmış.
biri, yalan söylüyor.
biri, zembereği kırık bir saat gibi.
biri, bir sevda şarkısı gibi direniyor.
biri, çok üşüyor.
biri, fazla terliyor.
biri, mengenede can.
biri, işkencede dişlerini sıkıyor.
biri, açlık grevinde yatıyor.
biri, zindan duvarına bir çizgi daha çekiyor.
biri, çok kırgın, öfkelenmiş, dertlidir.
biri, çiçekleri suluyor, kuşlara yem veriyor.
biri, yeni yılda sana bir armağan vermek istiyor.
biri, zaten senin bir armağan olduğunu düşünüyor.
biri, uçmak istiyor, konmak istiyor.
biri, kanat istiyor senden.
biri, bir yangının korlarını söndürmeye çalışıyor.
biri, çığlığına yanıt bekliyor.
biri, ateşe ve rüzgara dair olmak istiyor.
biri, hiç yürünmemiş yol oluyor.
biri, iş arıyor, ekmek derdinde.
biri, taksit ödüyor.
biri, film izliyor, kazak örüyor.
biri, zile basıyor.
biri, kapıyı açıyor, gülümsüyor.
biri, treni kaçırıyor, çok dalgın.
biri, birini anıyor.
biri, kanamalı bir hasta, kötüye gidiyor.
biri, seni seviyor, çok seviyor.
biri, şükrediyor.
biri, küfrediyor.
biri, gidiyor ve dönmüyor.
biri, ağlıyor, ağıt yakıyor.
biri, sevdanın deli ırmağı.
biri, yağmur sesi ve şarap.
biri, düş ufkunun ötelerinde.
biri, hesap soruyor, yanıt arıyor..
biri, uzun bir cümleye başlıyor.
biri, birine sımsıkı sarılıyor.
biri, öpüldükçe güzelleşiyor.
biri, şarkı dinliyor, şiir okuyor.
biri, ‘öteki’ne bozuluyor.
biri, gazete okuyor.
biri, hayatı sorguluyor.
biri, aç, eli boş, boynu bükük.
biri, kimliksiz.
biri, görmeyen göz, duymayan kulak.
biri, söylemeyen dil.
biri, dardadır şimdi.
biri, yorgun bedeninde bir yangın.
biri, kapılarını zorluyor umudun.
biri, kendi dar anlamını aşan bir yoğunluk içinde.
biri, hani şu ayrılık diye bilinen yara.
biri, ölüyor hoşça kal hayat diyor
biri, doğuyor, dünyaya merhaba diyor.
biri, bu ne biçim yazı diyor.
biri, size yeni yılda güzellikler diliyor.

Hayat devam ediyor.....''

 

Daha kötüsü suçlayamazsın onları tüm bunlar için.
Kendine iyi bak deyip gidenin geçerli bir nedeni vardır elbet.
Suçlatmaz kendini.
Savaşmadıkları için kızarsın ama suçlayamazsın.
Savaşmışlarsa, yenildikleri için kızarsın ama suçlayamazsın.
Yenildiğin için kızarsın ama suçlayamazsın…
Ayrılığın kaçınılmazlığına inandırır seni, "kendine iyi bak" derler ve giderler.
Elinden umutlarını, düşlerini, sevgilerini alıp giderler.
Bir tek anıları bırakırlar geride, bir de hatırladıkça gözyaşlarına boğulasın diye
unutulmayan nağmeler.

 

''Özlem;
şimdi-burada, senin bulunduğun yere yağan
yağmurun,
o’nun bulunduğu yere de yağması
konusundaki ikircikliliğindir : ” Keşke, burada, yanımda
olsa da, yağmur yağsa birlikte üzerimize – keşke,
orada, yağmasa üzerine de ıslanmasa…”
Özlem, şimdi gidip uyuman konusunda da,
ikircikliliğindir:-
” O, şimdi uyuyor mu – uyuyor olsa da, yarın
yorulmasa…”
– ” O, şimdi uyuyor mu : uyumuyorsa,
beni düşünüyor olsa – ben de gidip uyumasam…”
İşte : ‘diğergâmlık’ (bencil olmama) ile ‘hotgâmlık’
(bencillik) arası birşeydir özlem...
Özlenenden yola çıksa, özleyene;
özleyenden yola çıksa, özlenene, yönelen…
Özlem, ne – yalnızca – sen, ne – yalnızca – ben
dir –
özlem,
biz
dir.
Özlem
biz
iz.....''

 

Ve gurur, kaybedenlerin, acizlerin maskesiymiş,
Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış,
Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım..
Ölürcesine isteyen, beklemez, sadece umut edermiş bir gün
affedilmeyi,
Beni affetmeni ölürcesine istediğimde anladım..
Sevgi emekmiş,
Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak kadar
sevmekmiş...

 

Başımı alıp gidesim yok
Yerimde durasım yok
Nedendir bilinmez
Ağlayasım yok
Gülesim yok
Bir gariplik var çözemedim
Ölesim yok
Yaşayasım yok
İş yapmadan yoruldum
Çalışasım yok
Avare gezesim yok
Bir heves var içimde
Hiçbir şey yapasım yok
Günler çuvalda bekliyor
Gece olsa yatasım yok
Uyanık durasım yok
Şarkılar var dilimde
Söyleyesim yok
Dinleyesim yok
Hasret kaldım nicedir
Ne hikmetse özleyesim yok
Kadermidir, kedermidir
Yalnız kalasım yok
Alem içine çıkasım yok
Aşka düştüm ölüyorum
Deli divane sevesim yok
Yazasım yok
Hissedesim yok…

 

Biri var ki açmamış bir bahar,
Göklerimde yıldız, içimde sır.

Biri var ki bahtı bende yaşar,
Benim çiçeklerim açar onda.

Bende musiki, bende dünyalar,
Biri uzakların uzağında.

Havuza düşen memleketleri,
Biri var ki içimde sayıklar.''

 

İzmir’in akşamları
Nasıl sevilmez böyle akşamlar.
Bir yanar bir söner Karşıyaka’nın ışıkları,
Gün olur insanı deli eder...

 

​

 

” Peki ” demek ;
üzüldüm ama
belli etmek istemiyorum demek.
gitme ama bunu söyleyemiyor dilim demek.
anla demek..
sev demek.
bil istedim demek…



“Neyse demek iyidir, bu da geçer demek gibidir;
geçmez, herkes bilir geçmediğini, geçmiş gibi yapılır.
Bazen gibi yapmak da iyidir, bazen öyledir,
bazen geçer; hiçbir zaman geçmez.”

 

Hasret ateşleri yağıyorsa üzerime her gece
kül ateş, ateş alev, alev kor olup yakıyorsa
kahroluyorsa kalbim seni andığımda
ve hiç bir kural tanımıyorsa artık
titreyen yüreğime söz geçiremiyorsam
kaçmak istedikçe sana dönüyorsam yine
ölüyorsam aşkından her gün dirhem dirhem
ateş - alev sevdalara sor beni

 

"Bendeki sen, gün daha ağarmadan güneşi doğduran 'Günaydın'
hüzünlü erken 'iyi geceler'..
Bendeki sen,gökkuşağının yedi rengi,gülümseten cümleler..
Bendeki sen, sesindeki tını,
dilindeki tatlılık,
anlamsız, delice kıskançlık..
Bendeki sen,bi bitmeyen özlem, varılamayan uzaklar,
uzun uzun yollar..
İmkansızlıklar,rağmenler,keşkeler..
Bendeki sen,susupta söylenemeyenler, öfkeli kırgınlıklar bazen..
Üzülünce dilden dökülen kelimeler
denize karışmaktan korkan kum tanesi..
Biraz kaybetme korkusu, biraz unutulma..
Şarkılar, türküler...hepsi sana yazılmış şiirler
Bendeki sen...
araya yıllar, yollar, insanlar girse de,
hiç ama hiç bitmeyecek iyi dilekler.."

 

Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim,onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı her şeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Yıldızları da alsana yanına gökyüzünden
Sevdiğimiz şarkıları da
Pencereme konan yusufçukları da
Bana karanlığı bırak
Beni bırak, beni böyle bırak
Böyle ansızın, böyle yakışıksız
Böyle anlamsız, böyle dağınık
Öyle kapıda susuşun
Öyle sarsak, öyle serkeş, öyle çerkes duruşun
Öyle sağlam, öyle bir de vuruşun
Koy beni sensizliğe
Ve otursun içime kül gibi kor yangının....

 

Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarkı var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarkı var onu söylüyorum
Bütün şarkılar gibi kederli
Sokaklar, caddeler, evler bomboş
Yokluğun sırtıma saplandı bir bıçak gibi
Yokluğun sırtıma saplandı bir bıçak gibi
Akıtır taşa, toprağa kanımı
Dünya seninle aydınlık ve güzeldi
Şimdi bin güneş doğsa götürmez karanlığımı
Şimdi bin güneş doğsa götürmez karanlığımı
Yanmaz elinin değmediği ışıklar
Gel, o şarkıyı beraber söyleyelim
Tut ellerimden beni aydınlığı çıkar
Tut ellerimden beni aydınlığa çıkar
Yumdum gözlerimi seni düşünüyorum
Mavi denizlere, mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarkı var onu söylüyorum

 

"Anlatamıyorum...
Anlatamamamın sıkıntısı içimdeki telaşı kat be kat artırıyor..
Seni en çok ben seviyorum desem,
en başka ben seviyorum ve en başta, herkesten çok, en çok, en.. Ne en?
İçimden geçenleri bilse koşup boynuma sarılır.
Oysa sadece anlatabildiğim kadarını biliyor. Anlatabildiğim kadarını..
Anlatabildiğim kadarıyla ne yapılabilir?
Birer çay içilebilir belki.
Ben de ona sarılabilsem...Anlatamadıklarımı anlar mı o zaman ....?"

 

Eskisi kadar özlemiyorum seni,
Ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda..
Adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor..
Yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
Biraz yorgunum..
Biraz kırgın..
Biraz da kirletti sensizlik beni !
Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
“iyiyimler” yamaladım dilime.
Tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
Hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni..
Gel diye beklemiyorum artık,
Hatta istemiyorum gelmeni..
Nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
Arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
Benim derdim yeter bana banane !
Alıştım mı yokluğuna ?
Vaz mı geçiyorum, varlığından ?
Tedirginim aslında,
Ya başkasını seversem ?
inan o zaman seni hayatım boyunca affetmem...

 

Sen yağmurlu günlere yakışırsın.
Yollar çeker, uzak dağlar çeker, uzak evler.
Islanan yapraklar gibi yüzün ışır,
Işırsa beni unutma.

Alır yürür sıcak mavisi gökyüzünün.
Kuşlar döner uzun yağmurlardan sonra bir gün.
Bir yer sızlar yanar içinde büsbütün.
Her şeye rağmen ellerin üşür,
Üşürse beni unutma.

Yeni dostlar, yeni rüzgârlar gelir geçer.
Yosun muydum, kaya mıydım nasıl unuttular.
Kahredersin başın önüne düşer,
Düşerse beni unutma..