Giresun ilinin bir ilçesidir. Giresun (eskiden Vilayet-i Çepni) ilinin nüfus ve ekonomi bakımından en büyük ilçesidir . Eski adı Terastios'tur. Karadeniz kıyısında yer alır. Batısında Giresun'un Piraziz ilçesi, doğusunda Giresun şehir merkezi yer alır. Topraklarının büyüklüğü 608 kilometrekaredir. İlçeye bağlı 61 köy mevcuttur. Yerli halkın önemli bir bölümünü Türkmen Çepniler oluşturur. İklim ve coğrafi özellikler bakımından Giresun ile benzerlik gösterir. 1887 yılında belediye kurulmuş, 1934 yılında ilçe olmuştur. 2007 tarihinde yapılan nüfus sayımına göre ilçenin toplam nüfusu 59.325'dir. Bu nüfusun 37.021'i ilçe merkezinde yaşamaktadır. En önemli gelir kaynağı fındık tarımıdır. 2004 yılında yapımı büyük aşamada tamamlanan Karadeniz Sahil Yolu projesi nedeniyle iskelenin büyük bir bölümü yıkılıp üzerinden sahil yolu geçirilene kadar, Doğu Karadeniz sahilinin en uzun iskelesi de bu ilçede bulunmaktaydı. Son nüfus sayımına göre Doğu Karadeniz Bölümünün en büyük ilçe merkezi konumundadır. Ayrıca bölgedeki Artvin, Bayburt ve Gümüşhane il merkezlerinden de büyüktür. Tarih Bölgenin bilinen tarihi Hititlere kadar inmektedir. MÖ 1400-1200 yıllarında bölge Hititlerin yönetiminde iken Trabzon-Erzurum-Giresun yörelerine Azzi Ülkesi denilmekte idi. Antik çağda Ege Bölgesinde hüküm süren, ticaret yapan Miletosluların yöredeki ilk kolonisi Kerasus adı ile kurulmuştur. Giresun çevresi MÖ 4. yüzyılda, Pers Devletinin yönetimine girmiş, daha sonra Makedonyalıların idaresine geçmiştir. MÖ 2. ve 1. yüzyıllarda bölgeye Pontuslular hâkim oldu. MÖ 61. yılında Pontus MÖ 3. yüzyılda bir süre Kapadokya Krallığının yönetiminde Kralı Midridates, Roma Komutanı Luculusa yenilence şehir ve yöre yönetimi, Roma yönetimine girmiştir. MS 395 yılında Roma İmparatorluğu ikiye ayrılınca Bulancak yöresi de, Doğu Roma İmparatorluğunun yönetimine girmiştir. MS 11. yüzyılda, Doğu Roma İmparatorluğunun başkenti İstanbul, Haçlılar tarafından istila edilince İmparator Kommenusun çocukları Trabzona gelerek MS 1204 yılında, Trabzon başkent olmak üzere Trabzon Krallığını kurdular. Bulancak da bu devletin sınırları içerisinde kaldı. İmparator Komnenosun çocukları buraya Terastios adını verdi. Selçuklu döneminde Orta Asya, Horasandan gelip Anadolunun fethine başlayan, Çepni Türkmenleri, Karadeniz sahillerini de Türk hâkimiyeti altına almıştır. Haçlı seferleri sırasında Anadolu Selçuklu Devletinin zayıflaması sonunda sahil şeridi, Türklerin elinden çıkmış MS 1204 yılında kurulan Trabzon Krallığının eline geçmiştir. MS 1277 yılında Oğuzların bir kolu olan ve Anadoluya gelen ve Alevi olan Çepniler önce Sinopu aldı. Bu sırada Anadoluda Moğol baskısı da zayıflıyordu. Daha sonra bütün Canik Bölgesine hâkim olamaya başladılar. İşte Giresun ve çevresinin Türkleşmesini sağlayan Türkmen, Çepni Beylerinden olan ve Fatsa-Bulancak yöresinde beylik kuran Bayram Beyden sonra yerine Hacı Emir Bey geçmiş, Hacı Emir Bey de Trabzon kralı ile 1358 yıllarında savaşmış. Bulancak, Hacı Emir Beyin oğlu Süleyman Bey zamanında 1397 yılında Türklerin eline geçmiştir. Bölgenin hükümdarı olan Kadı Burhanettin bu haberi, davullar çalarak kutlamış, Süleyman Beye katılmak için elçiler göndermiştir. Böylece Trabzon Krallığı toprakları, Trabzon ve çevresi olarak kalmıştır. Fetihle birlikte bölgeye Çepni, Döğer, Eymir, Karkın, Ala Yuntlu, Bayındır, İğdir gibi Oğuz boyları gelip yerleşmişlerdir. Fetihten 60-65 yıl sonra yapılan tahrirde 1455te bir Naiblik, yani Kadı Naibinin yargı alanına giren idari bir ünite olan Terástios, 1455 tahririne göre Mustafa Kethüda, Şemsettin Kethüda ve Çakıroğlu Pir Kadem Kethüdanın yurdudur. Ancak Giresun-Tirebolu gibi şehir merkezlerinde Türkler askere alındığından dolayı, ticaret, Rum ve Ermenilerin elinde bulunuyordu. Hacı Emir Beyliğinde II. Murat döneminde Osmanlı İmparatorluğu yönetimine girmiş, 1461 yılında Fatih Sultan Mehmet döneminde Trabzonun alınmasıyla Karadeniz Bölgesi, tamamen Osmanlı hâkimiyetine girmiştir. Bölge Osmanlıya geçince adı Akköy oldu. İdari Tarihçe Bulancak ilçesi, Akköy adı ile Giresuna bağlı iken 1887 yılında belediye kurulmuş, 1934 yılında da ilçe olmuştur. Burada Türkmen Çepnileri ve Rumların yaşadığı, 1900'lü yıllarda Rize ve Artvin'den bazı Lazların buraya göçtüğü bilinmektedir. Coğrafya Bulancak ilçesinin yüz ölçümü 608 km2'dir. Sahil şeridinde kurulu olan ilçenin sınırları, Giresun şehir merkezi, Dereli ilçesi, Ordu ili ve Piraziz ilçe sınırları ile çevrilidir. İlçenin Coğrafik yapısı tipik Karadeniz coğrafi yapısının özelliklerini yansıtmaktadır. Sahilden itibaren hızlı bir yükselme başlar bu yüzden arazi çok engebeliktir. Bitki örtüsü bakımından çok zengin olup, kıyıdan itibaren fındık bahçeleri 2000 metre yüksekliğe kadar bu örtünün çoğunluğunu teşkil aptal eder. Sahilden itibaren kestane ormanları başlar yer yer kızılağaç, karaağaç, gürgen, kavak, ıhlamur gibi orman bitkileri görülmekte. Yine sahilden iç kesimlere çıkıldıkça bitki örtüsü yüksekliğe bağlı olarak değişmektedir, sırasıyla Meşe, Gürgen, Ladin, Köknar ve Çam ormanları görülmektedir. İlçenin 16 mahallesi ve 64 köyü bulunmaktadır. 2007 yılında yapılan adrese dayalı nüfus sayımı sonucuna göre toplam nüfusu 59.325 olup, ilçe merkezinin nüfusu ise 37.021dir. Ekonomi Giresun il merkezine 15 km uzaklıkta bulunan ilçe merkezi Piraziz ilçesi ve kovanlık beldesine asfalt yol ile bağlı olup, tüm köy yolları sabitlenmiştir. Giresun'un en çok gelişmiş ilçesi olup, Deniz yolu ile taşımacılık imkânlarına da sahiptir. 261 m uzunluğundaki deniz iskelesi Karadeniz Sahil Yolu'nun yapılması ile biraz kısalmışsa da, Karadeniz'in en uzun iskelesidir. İlçenin ekilip dikilebilir alanlarının büyük bir kısmı tarım alanı, kalanı ise mera ve otlak olarak kullanılmaktadır. Tarımsal ürün olarak çoğunlukla fındık üretilmekte, bunun yanı sıra ise hububat, sebze ve meyve üretilmektedir. Hayvancılık ise yüksek köylerde yaşayan halkın geçim kaynağıdır. İlçede deniz balıkçılığının yanı sıra son yıllarda tatlı su balıkçılığı da gelişmektedir. Arıcılıkta da artış ve gelişme gözlenmektedir. İlçe sanayi yönünden de gelişme göstermiş olup başlıcaları, fındık mamulleri, balık unu ve yağı, konfeksiyon ve mobilya üreten tesisler mevcuttur. Turizm İlçede Turizm çok gelişmemiş olsa da yayla turizmi yapılmaktadır. Bektaş Yaylası görülmeğe değer bir yerdir. İlçeyi, yabancı turistlerden ziyade, yerliler ziyaret etmektedir. Karadeniz Sahil Yolu ile birlikte kıyı şeridinin yapılarak yeşillendirilmesi, ilçeye ek bir güzellik ve özellik kazandırmış olup, bunun sonucunda yerli ziyaretçi sayısında artış görülmektedir. Yine yaz mevsiminde deniz sahillerinin bir çok yerinden denize girilebilir. Yaylacılık İlçede yaylacılık çok gelişmiştir. Eskiden göçebe Türkmen, Çepni bölge halkı hayvan otlatmak için yaylaya göç etmekte iken son yıllarda, Temiz dağ havası alarak dinlenmek ve çeşitli yayla şenliklerine katılarak eğlenmek için yaylaya çıkılmaktadır. Önceden yaylaya yürüyerek gidilirken; artık otomobiller ile gidilmektedir. Adını Hacı Bektaş-ı Veli den alan Bektaş Yaylası, ilçenin en önemli yaylasıdır. Kültür Kültür bakımından Türkiyenin en gelişmiş ilçelerindendir. Birçok il merkezinde dahi tiyatro bulunmazken Bulancak ilçesinde Bulancak Sanat Tiyatrosu isimli tiyatro bulunmaktadır. İlçe halkının kültürel etkinliklere katılımı yüksektir.İlçede 3 adet günlük gazete yayınlanmaktadır. Hıdrellez şenlikleri ve Mayıs 7 si şenlikleri kutlanmaktadır. Bulancak Kültür ve Sanat Şenliği, 22-27 Temmuz tarihleri arasında Bulancak Erikli Köyünde yapılmaktadır. Alıntı