Güldürmeyen, ağlatmayan Sinsi bir ok, öldürmeyen Çaresi yok bu yaranın Kimde kalır kabukları Aldın beni, nefesimi Yersiz mülksüz sahip gibi Aslı sende sureti yok Yamacına indir beni Şimdi gövdende büyüyen bu Arsız, kimsesiz, topraksız çiçek Yüreğinde kor, sürgün göğsüne Bunu bana yapmazdın çiçek...
