Hayat, Yanılsama

[FONT=&quot]Üşüyordum. Çünkü kalbimdeki buzul rüzgarları hiç dinmemişti. Eğer dinseydi güneş vurmayacaktı.Ve ben donacaktım.Dinmediği için de buz tutmuyordu.Soğuktu.Sanki hava kalbimin soğukluğuna ortak olmaya çalışıyordu. Parmak uçlarım soğuktan kıpırdamaz hala gelmişti.[/FONT]​

[FONT=&quot]Bulduğum açık bir kapıdan içeri girdim.Amacım ellerimi ısıtıp tekrar kendi çizdiğim çizgiden yola devam etmekte.İçeri girdiğimde fark ettiğim başka bir şey de kulaklarımın donduğuydu.Karşımda konuşan kişinin dediklerini anlamıyordum.İçeride bir masaya oturma gereği duydum ve oturdum.Pencereden dışarıdaki kara bakınca, gözüme dost canlısı görünmeye başladı.[/FONT]​

[FONT=&quot]Bulunduğum yer sanırım çok sıcaktı ki ellerim hemen ısındı. Yoksa ...?[/FONT]​

[FONT=&quot]Yavaşça vücudumun her yerinde oluşan sıcaklığı hissetmeye başladım. Meğerse kendine mahcup bir kız çocuğu gibi utanıyordum.Bir çift göz...[/FONT]​

[FONT=&quot]#[/FONT]​

[FONT=&quot]Canım çok sıkılıyordu. Arkadaşlarımla beraber geldiğim bu sıcak ortam bile neşelendirmiyordu beni. Zamanı eğlenceli geçirmek ne kadar zor olabilirdi ki ? Masada dönen muhabbet beni ilgilendirmemeye başladı. Kendimi onlardan soyutlanmış, dışlanmış gibi hissediyordum.Etrafı gözetliyordum;gördüğüm insanlar hakkında kendi kendime yorumlarda bulunup,gülüyordum.[/FONT]​

[FONT=&quot]Kapıda biri belirmişti. Tam ışığın altında durduğu için yüzünü seçemiyordum.Dışarıda soğuk sanki tüm vücudunu kaplamıştı.Donuz bir şekilde duruyordu.Çalışanlarda biri ona ''hoş geldiniz, şöyle buyurun'' diyordu.sanki onu duymuyordu kapıdaki adam. Tepkisizdi.Birden irkildi. Sanki sımsıcak bir insana birden soğuk bir rüzgarın esmesi gibi. Çalışan kişinin gösterdiği köşede cam kenarındaki boş masaya oturdu.Garson sipariş alacaktı ama o dışarıda yağan karı izliyordu.Sanki karı ilk kez görüyordu veya gözüne ilk defa farklı bir şekilde görünüyordu.Bilemiyorum.Garson tekrar tekrar söylediği ''siparişiniz?'' sorusuyla kendine geldi.Garsona kendisini neden karı izlemesine izin vermediği için sorgular gözlerle bakıyordu.Garson hala aynı soruyu soruyordu.Donuk bir sesle ''sadece çay''dedi galiba. Garson siparişi sonunda alabilmenin mutluluğuyla yanından ayrıldı.O ise yarım bıraktığı işi bitirme edasıyla karı kaldığı yerde izlemeye devam etti.[/FONT]​

[FONT=&quot]Arkadaşlarımın bana seslenmesiyle irkildim.''yine daldın gittin''[/FONT]​

[FONT=&quot]#[/FONT]​

[FONT=&quot]Gece doğmuştu aydınlık sokaklara. Karanlıkta belli olmuyordu pek karık yağışı.Sokak lambaları arıyordum,bulamıyordum.Kendi sokaklarımı anımsadım.Bir sokak lambası vardı.Her kar yağdığında onun altına kar damlaları önce yüzüme vururdu.Bunu ne kadar özlediğimi anımsıyordum şimdi. Karın aslında bana hiç yabancı olmadığını anlıyordum,belki de bir dosttu.Belki de kar adamı benden esinlenerek yapıyordu benim sokağımdaki çocuklar?[/FONT]​

[FONT=&quot]Kendimi yeniden onun bakışları altında buluyordum.Benim onu fark etiğimi fark etmiyordu galiba..?Çünkü donuk bakışları üzerimden ayrılmıyordu hiç...[/FONT]​

[FONT=&quot]Yanında birileri vardı.Arkadaşları olmalıydı.Ama hiçbirisi onunla ilgilenmiyordu.Adına arkadaş denilen ama hiçbiri anlamına yakın bir şeyler yapmayan kişiler gibilerdi.Belki de onun için arkadaş değillerdi,bilemiyorum...[/FONT]​

[FONT=&quot]Ben korkuyordum.Benim ona baktığımı anlamasından.Gözlerimin ucu ile bakıyordum bu yüzden ona.Korkuyordum,çünkü bir zamanlar buz kesmiştim.[/FONT]​

[FONT=&quot]#[/FONT]​

[FONT=&quot]Evet. Çay söylemiş ve söylediği çay gelmişti. İçmiyordu. Sanki fakında değildi. Aslında hiçbir şeyin farkında değildi.Ona gözümü ayırmadan baktığımın bile.[/FONT]​

[FONT=&quot]Şimdi daha iyi seçiyordum yüzünü.Yakışıklı sayılırdı ama kendine bakmıyordu hiç.Belliydi çünkü yüzünden ve saçından.Sanki sabah bir yere yetişmek için aceleyle evden çıkan birisi gibi duruyordu.Karı izlerken hafifçe gülümsüyordu ara sıra.Gülüşünde bile bir soğukluk vardı.Gülmek bile mutlu etmiyordu onu.Arada sırada etrafına bakıyordu.Bilmiyorum, bu masaya bakıyor muydu?İnsanlara bakmıyordu aslında .Sanki nerede olduğunu anlamaya çalışıyordu.Her etrafına baktığında,hep bilmediği bir yerde olduğunu anımsıyor gibiydi.Daha çok başka bir yerde olmak istiyordu belki de.[/FONT]​

[FONT=&quot]
Birden buraya bakar gibi oldu.Belki de baktı, anlamadım.Çok hızlı olmuştu o an.Bende dalmıştım ki zaten ona bakarken.Geç fark etmiş olabilirim.Eğer beni fark ettiyse utanmam gerekirdi ki.[/FONT]​

[FONT=&quot]Kafasını önüne eğdi.Utanıyor gibiydi ve o bir erkekti.Tuhaftı, hem de çok. Beni fark ettiği için mi utanıyordu? Bilemiyordum.Bakmamam lazımdı ona.Bir son olmalı...[/FONT]​

[FONT=&quot]Arkadaşlarımın konuştuklarına ortak olmaya çalıştım.Konuştukları aslında bir konu bile değildi.Bilmiyorum ama belki de bana öyle geliyordu.Sanırım aklımda o olduğu için böyle düşünüyordum.Bilmiyorum.Onu gördüğümden beri kaç saat geçti veya dakika bilmiyorum ama bildiğim bir şey onu gördüğümden beri bilmediklerimin çoğalmasıydı.[/FONT]​

[FONT=&quot]Bilmiyorum ama galiba fazla düşünemiyordum.Aklım karışmıştı sanırım.Yine ona bakma gereği duyuyordum kendimde.[/FONT]​

[FONT=&quot]#[/FONT]​

[FONT=&quot]Yeniden utanıyordum.Benim onu fark ettiğimi anlamış olmalı sanırım.O ise bana bakmaya devam ediyordu yine.Sonunda bakmayı durdurdu.[/FONT]​

[FONT=&quot]Önümde duran soğuk çaya bakıyorum ve ne zaman geldiğini anımsamaya çalışıyorum.Hatırlamıyorum.Çayın soğuk gelebilme ihtimalini düşündüm bir sıra.[/FONT]​

[FONT=&quot]Arada sırada etrafıma bakıyorum.Tanımadığım onca yüz,aslında olmamam gereken bir yerde oluşum,dışarıda olmayan sokak lambası,karşımda bana bakan bayan...Gülümsüyorum yalnızlığımı her fark edişim de...[/FONT]​

[FONT=&quot]Ben sokağımdaki o sokak lambasıyım.Onun kadar yalnızım ve her kar yağışında önce benim yüzüme kar düşer.[/FONT]​

[FONT=&quot]Soğuk çayımı yudumluyorum.Hızlı hızlı içiyorum.Bilmiyorum soğuk çayı neden içtim..? belki de kendimi yeniden o donuz insana dönüştürmek istedim.[/FONT]​

[FONT=&quot]Hissediyorum.Yeniden bana bakıyor.Adım gibi eminim.Bakışlarını üstümde hissetmek rahatsız ediyor beni...[/FONT]​

[FONT=&quot]Gitmem gerekiyor artık galiba.Çok fazla zaman harcadım burada.Hazırlanmalıyım.Gitmem lazım.[/FONT]​

[FONT=&quot]''yalnızlık, aslında özgürlüğün ta kendisindir'' diyorum kendi kendime...[/FONT]​

[FONT=&quot]#[/FONT]​

[FONT=&quot]kıyıda köşede duruyordu.kimsenin dikkatini çektiğini sanmıyorum.ama çok tuhaf bir bakışı vardı.Bakışlarıyla beraber duruşu da.Bu muydu beni ona çeken?bilmiyorum.[/FONT]​

[FONT=&quot]hep inanmışımdır.İnsanın içinde bir boşluk vardır kendi kendine dolduramadığı[/FONT]​

[FONT=&quot]Hep inanmışımdır.O boşluğu dolduracak kişi insanın karşısına çıktığı zaman bunu insan hisseder diye.[/FONT]​

[FONT=&quot]Hep inandım ve şimdi inandığım gibi oluyor.[/FONT]​

[FONT=&quot]Ona baktığımın, hatta hislerimin farkında olduğundan eminim ama hiçbir şey yapmıyor.Dışarıdaki karı izlemekten başka.[/FONT]​

[FONT=&quot]İçim içimi yiyor. Onu gördüğüm ondan beri başkalaşmıştım.Kendime yabancı geliyordum.kim bilir, başkalaştıkça bana yabancı olan, aslında gerçek ben olan benle karşılaşıyordum.Belki de ona böyle baktığım her anda kendimi buluyordum.Ve kim bilir, belki de bu yüzden tüm yaşadıklarım.Yine bilmiyordum.İçimde bir mutluluğun kıpırdadığının farkındayım.Bunun uzun sürmeyeceğinin de farkındayım.[/FONT]​

[FONT=&quot]neden bir şey yapmıyordu kİ? geçmişiyle ilgili miydi acaba? Önceden sanki buz kesmiş yüreği,daha yeni yeni toparlıyordu kendini..[/FONT]​

[FONT=&quot]artık bir şeyler yapıyor.Gitmek için hazırlanıyor gibi.Cüzdanını yokluyor.Bir şeyi kaybetmiş gibi üstünü didik didik yokluyordu.Yüz ifadesi dondu. Acı çekiyor gibiydi. Hep yanında olan bir şeyi kaybetmiş gibiydi. Bilmiyorum[/FONT]​

[FONT=&quot]Ayağa kalktı.Ve birden giderken bana doğru döndü.Hiç görmediğim bir şekilde gülümsedi.Üstelik gözleri bile gülümsüyordu.Ne kadar güzeldi gözleri.Gülümsemesiyle beraber üstüme sımsıcacık bir rüzgar değiyor gibiydi.Ve sırtını döndü.Ve...[/FONT]​

[FONT=&quot]#[/FONT]​

[FONT=&quot]Benim tükenmeyen,her gün yenilenen, lanetlikle dolu lanet bir yalnızlığım var![/FONT]​

[FONT=&quot]Gidiyordum.Hesabı ödedim.Arkama bakmadım.Arkamda ne bıraktığımı bilmek ayarlarımı bağlardı çünkü![/FONT]​

[FONT=&quot]Masadan kalkmadan önce bir şeylerimi orada unuttuğumu, belki de bıraktığımı anlamıştım.Ne olduğunu bilmeme gerek yoktu.[/FONT]​

[FONT=&quot]Kapıdan çıkarken, [/FONT]​

[FONT=&quot]Penceredeki kendime yüzüme bakarken,[/FONT]​

[FONT=&quot]o penceredeki beni hayattan silmek istiyordum.[/FONT]​

[FONT=&quot]''Bütün bu olanların böyle sonuçlanmasının tek nedeni alışkanlık. Alışkanlık değil midir insana bütün bu şeyleri yaptıran? Alışkanlıklarımız aslında vazgeçemediklerimiz.''[/FONT]​

[FONT=&quot]Haber bültenleri bu yıl daha kar yağmayacak diyor Trabzon'a.[/FONT]​

[FONT=&quot]Ve ben. Artık mahallemdeki o sokak lambasını çok özledim.[/FONT]​

[FONT=&quot]
Artık Kaderimi karda bıraktığım ayak izlerimin peşinden sürükleyemeyeceğim.[/FONT]​

[FONT=&quot]Belki de adını bilmiyordum.Ama adını öğrenseydim onu kalbimin bir yerlerinden çıkarıp tanıyacaktım.Ve alışkanlığım olacaktı.[/FONT]​

[FONT=&quot]Ve ben o bayanı ömrüm boyunca bir daha hatırlamayacağım!


[/FONT]​

[FONT=&quot]Kasım '09



,alıntı,
[/FONT]​

 

" Benim tükenmeyen,her gün yenilenen, lanetlikle dolu lanet bir yalnızlığım var! "​

güzeldi..
bu sözde listeme eklendi..
teşekkürler paylaşımın için suyun çocuğu :gül:

 

Rica ederim :$