Kardelen Boynunu bükme sen Kardelen, Aldırma rüzgar deli essin Bırak düşsün iki yaprağın yere, Sen içini ferah tut, O gelin başını yere eğme Eksiltme o çelikten iradeni, Onca kara kafa tutan O incecik belini eğme Sen haykırmadın mı dünyaya Nasıl ayakta durulacağını, Sen öğretmedin mi bize gururu, Sen göstermedin mi bize azmi, Varsın çalışsınlar seni ezmeye, Sen başını dik tut, Bir papatya gibi gülümse hep Üstüne birikmiş kara, Ağaçları deviren rüzgara inat, Sen hep yüreğini beyaz tut Kardelen, Boynunu bükme sen Kardelen
